Wanneer de tijd vliegt & het alweer een jaar geleden is!

Hallo lieve lezers,

Een jaar vliegt snel voorbij, maar dit is wel erg snel gegaan! Ik heb me er zelf op betrapt dat ik hier niet zoveel meer heb opgezet en dat betekend alleen maar dat ik het heel druk heb gehad en niet veel heb nagedacht over dat ik een blog zou schrijven.. oeps! (En ojee.. ik had deze gewoon al voor een groot gedeelte klaar staan om op 20 april online te zetten maar een beetje vergeten! Bij deze alsnog met wat aanvullingen en er komt binnenkort nog een fotofilmpje van het hele jaar, maar daar moet ik ook even tijd voor vinden ;-) )

Maar whoehoe het is mijn "1e" verkleiningsverjaardag en ik ben blij met het resultaat dat ik heb behaald! Bijna -30kg en dat in 1 jaar en daar kan natuurlijk nog wel wat meer vanaf, maar dat zien we wel weer hoeveel dat kan zijn. Qua cm's begrijp ik het niet echt, maar misschien moet ik me daar maar niet meer in verdiepen. Soms lijkt mijn lichaam wel te zijn veranderd, maar qua cm's is er dan niks af! Tjah, waarschijnlijk is dit dan net niet op de plek waar het gemeten wordt. Inmiddels ben ik al wel 21cm kwijt dus daar ben ik dan wel weer erg blij mee!
Op 16 februari had ik een afspraak met de chirurg en die was tevreden met het resultaat ik loop mooi volgens schema en hoeveel er nog af kan wist hij ook niet.. je kan met een sleeve ongeveer 1,5 jaar tot 2 jaar afvallen. Eindelijk werd er dan nu ook vertelt want eigenlijk hebben ze nooit een richtlijn dat ze nu gaan voor een bmi van onder de 35 en daar ben ik bijna. Liefst zag hij mij daar nog wel iets verder onder komen anders val ik weer binnen de risico groep, want uiteindelijk kom je 10% ongeveer weer aan. Nou zul je wel denken uuuh 35 maar dat is nog steeds overgewicht. Ja, dat klopt maar je hebt wel een stuk minder kans op risico's. Ik ben in elk geval benieuwd waar het schip strand en ben natuurlijk super blij met het resultaat, maar is het niet altijd zo dat je een doel hebt en dat als die doel bereikt is, je de lat juist een stuk hoger legt? Precies daar ben ik nou mee bezig en misschien is die lat wel niet te bereiken, maar proberen kan altijd.

Psychisch gezien gaat het een stuk beter. En dat voelt zeer goed kan ik je vertellen natuurlijk heb ik ook nog wel eens momenten dat ik denk ben ik dat nou echt in de spiegel, want het blijft gewoon gek dat je zo erg kan veranderen. Maar ik kan me eindelijk accepteren zoals ik ben in de spiegel en vol trots tegen mezelf kan zeggen dat ben ik! Echt heel bizar hoe het kan zijn dat je jezelf niet meer kent dat je, je niet meer herkent als meisje die dik is, maar ook niet als iemand die afvalt. Het was een ware strijd, maar gelukkig heb ik dit gevecht bijna gewonnen en dat voelt super!

Lichamelijk gaat het ook goed met me of nou ja op kleine dingen na. Ik voel me goed laten we dat voorop stellen en alles wat me lichaam doet verandert daar niet veel aan gelukkig. Ik had/heb af en toe last van de buik aan de linkerkant en op ten duur moest ik zelfs de training beëindigen dus toen, maar naar de huisarts gegaan (last van uitstellen is mijn grootste probleem, want stel je voor dat er iets ergs is..) met spoed moest ik bloedprikken en urine inleveren en wist hij het ook niet precies of een ontsteking of iets onschuldigs. In elk geval gewapend met een potje en bloedprikformulier, een recept voor een ander soort maagbeschemers en het advies om  pijnstilling te nemen verliet ik de huisarts.
Nadat ik bloed had geprikt mocht ik de pijnstilling gaan gebruiken en dat voelde al een stuk beter. De uitslag liet niks zien en wat het wel was is nog steeds een raadsel. Uiteindelijk heb ik nu ook de maagbeschermer niet meer nodig en is de buik rustig. Wanneer het wel weer op komt zetten gebruik ik netjes een keer de maagbeschermer. Tijdens het consult met de arts heb ik dit nog wel even benoemd en omdat ik nu ook wat last kreeg aan rechts kon hij me vertellen dat het waarschijnlijk toch de galblaas was en dat het wel eens voorkomt dat de pijn links begint en dan steeds meer naar rechts verplaatst. De pijn links is af en toe nog aanwezig, maar ik vrees toch dat ik een keer naar de huisarts moet voor een verwijzing voor een echo.. want rechts begint toch wat meer op te spelen. Ik weet gelukkig wel wanneer het opspeelt voornamelijk bij vet eten en wanneer ik dit eet heb ik het inderdaad wel, maar nog niet gigantisch en wat vermijd ik vaak juist de dingen waar mee de pijn opspeelt.. zolang het niet elke week,elke maand voor doet is er nog niet veel aan de hand. 

Helaas is de bloeduitslag van april ook niet helemaal zoals hoort..  Zink te hoog terwijl ik amper mijn vitamines slik en ijzer zakt ook snel binnen een half jaar. Dus ik mag niet over op naar een jaar prikken maar mag over een paar maandjes weer. Vitamine D3 was ook iets te laag dus toch maar weer aan de calcium (die wel goed was) met d3 

Verder de grote vraag qua hangend huid dit is lichtjes aanwezig, maar voor het meer gaat hangen trekt het zich weer goed terug. Dus zolang dat zo blijft vind ik het prima. Ik mag daar dus niet over klagen! Wel merk ik het aan broeken ect. dan is het beter te corrigeren. Vooral in jurkjes kom je dan soms bij het punt dat je toch een corrigerend iets er onder mket hebben.
Heb zelfs voor het eerst mijn bikini even weer aangetrokken om te kijken naar het verschil. En dat voelde me toch goed! Ik deed thuis wel mijn bikini aan om lekker te zonnen, maar nooit meer in het openbaar.
Dit is nog wel een drempel waarschijnlijk, maar ik denk dat het deze zomer er toch wel aan zit te komen dat ik dit weer ga doen. We zullen zien! :)

Het resultaat.......

Volgens mij heb ik in grote lijnen nu vertelt waar ik op dit moment sta!
Mocht ik iets zijn vergeten vraag het me gerust. 

Liefs Mandy