Wanneer de tijd vliegt & het alweer een jaar geleden is!

Hallo lieve lezers,

Een jaar vliegt snel voorbij, maar dit is wel erg snel gegaan! Ik heb me er zelf op betrapt dat ik hier niet zoveel meer heb opgezet en dat betekend alleen maar dat ik het heel druk heb gehad en niet veel heb nagedacht over dat ik een blog zou schrijven.. oeps! (En ojee.. ik had deze gewoon al voor een groot gedeelte klaar staan om op 20 april online te zetten maar een beetje vergeten! Bij deze alsnog met wat aanvullingen en er komt binnenkort nog een fotofilmpje van het hele jaar, maar daar moet ik ook even tijd voor vinden ;-) )

Maar whoehoe het is mijn "1e" verkleiningsverjaardag en ik ben blij met het resultaat dat ik heb behaald! Bijna -30kg en dat in 1 jaar en daar kan natuurlijk nog wel wat meer vanaf, maar dat zien we wel weer hoeveel dat kan zijn. Qua cm's begrijp ik het niet echt, maar misschien moet ik me daar maar niet meer in verdiepen. Soms lijkt mijn lichaam wel te zijn veranderd, maar qua cm's is er dan niks af! Tjah, waarschijnlijk is dit dan net niet op de plek waar het gemeten wordt. Inmiddels ben ik al wel 21cm kwijt dus daar ben ik dan wel weer erg blij mee!
Op 16 februari had ik een afspraak met de chirurg en die was tevreden met het resultaat ik loop mooi volgens schema en hoeveel er nog af kan wist hij ook niet.. je kan met een sleeve ongeveer 1,5 jaar tot 2 jaar afvallen. Eindelijk werd er dan nu ook vertelt want eigenlijk hebben ze nooit een richtlijn dat ze nu gaan voor een bmi van onder de 35 en daar ben ik bijna. Liefst zag hij mij daar nog wel iets verder onder komen anders val ik weer binnen de risico groep, want uiteindelijk kom je 10% ongeveer weer aan. Nou zul je wel denken uuuh 35 maar dat is nog steeds overgewicht. Ja, dat klopt maar je hebt wel een stuk minder kans op risico's. Ik ben in elk geval benieuwd waar het schip strand en ben natuurlijk super blij met het resultaat, maar is het niet altijd zo dat je een doel hebt en dat als die doel bereikt is, je de lat juist een stuk hoger legt? Precies daar ben ik nou mee bezig en misschien is die lat wel niet te bereiken, maar proberen kan altijd.

Psychisch gezien gaat het een stuk beter. En dat voelt zeer goed kan ik je vertellen natuurlijk heb ik ook nog wel eens momenten dat ik denk ben ik dat nou echt in de spiegel, want het blijft gewoon gek dat je zo erg kan veranderen. Maar ik kan me eindelijk accepteren zoals ik ben in de spiegel en vol trots tegen mezelf kan zeggen dat ben ik! Echt heel bizar hoe het kan zijn dat je jezelf niet meer kent dat je, je niet meer herkent als meisje die dik is, maar ook niet als iemand die afvalt. Het was een ware strijd, maar gelukkig heb ik dit gevecht bijna gewonnen en dat voelt super!

Lichamelijk gaat het ook goed met me of nou ja op kleine dingen na. Ik voel me goed laten we dat voorop stellen en alles wat me lichaam doet verandert daar niet veel aan gelukkig. Ik had/heb af en toe last van de buik aan de linkerkant en op ten duur moest ik zelfs de training beëindigen dus toen, maar naar de huisarts gegaan (last van uitstellen is mijn grootste probleem, want stel je voor dat er iets ergs is..) met spoed moest ik bloedprikken en urine inleveren en wist hij het ook niet precies of een ontsteking of iets onschuldigs. In elk geval gewapend met een potje en bloedprikformulier, een recept voor een ander soort maagbeschemers en het advies om  pijnstilling te nemen verliet ik de huisarts.
Nadat ik bloed had geprikt mocht ik de pijnstilling gaan gebruiken en dat voelde al een stuk beter. De uitslag liet niks zien en wat het wel was is nog steeds een raadsel. Uiteindelijk heb ik nu ook de maagbeschermer niet meer nodig en is de buik rustig. Wanneer het wel weer op komt zetten gebruik ik netjes een keer de maagbeschermer. Tijdens het consult met de arts heb ik dit nog wel even benoemd en omdat ik nu ook wat last kreeg aan rechts kon hij me vertellen dat het waarschijnlijk toch de galblaas was en dat het wel eens voorkomt dat de pijn links begint en dan steeds meer naar rechts verplaatst. De pijn links is af en toe nog aanwezig, maar ik vrees toch dat ik een keer naar de huisarts moet voor een verwijzing voor een echo.. want rechts begint toch wat meer op te spelen. Ik weet gelukkig wel wanneer het opspeelt voornamelijk bij vet eten en wanneer ik dit eet heb ik het inderdaad wel, maar nog niet gigantisch en wat vermijd ik vaak juist de dingen waar mee de pijn opspeelt.. zolang het niet elke week,elke maand voor doet is er nog niet veel aan de hand. 

Helaas is de bloeduitslag van april ook niet helemaal zoals hoort..  Zink te hoog terwijl ik amper mijn vitamines slik en ijzer zakt ook snel binnen een half jaar. Dus ik mag niet over op naar een jaar prikken maar mag over een paar maandjes weer. Vitamine D3 was ook iets te laag dus toch maar weer aan de calcium (die wel goed was) met d3 

Verder de grote vraag qua hangend huid dit is lichtjes aanwezig, maar voor het meer gaat hangen trekt het zich weer goed terug. Dus zolang dat zo blijft vind ik het prima. Ik mag daar dus niet over klagen! Wel merk ik het aan broeken ect. dan is het beter te corrigeren. Vooral in jurkjes kom je dan soms bij het punt dat je toch een corrigerend iets er onder mket hebben.
Heb zelfs voor het eerst mijn bikini even weer aangetrokken om te kijken naar het verschil. En dat voelde me toch goed! Ik deed thuis wel mijn bikini aan om lekker te zonnen, maar nooit meer in het openbaar.
Dit is nog wel een drempel waarschijnlijk, maar ik denk dat het deze zomer er toch wel aan zit te komen dat ik dit weer ga doen. We zullen zien! :)

Het resultaat.......

Volgens mij heb ik in grote lijnen nu vertelt waar ik op dit moment sta!
Mocht ik iets zijn vergeten vraag het me gerust. 

Liefs Mandy

Vol goede moed naar 2016!

Hallo lieve lezers,

Vorige jaar rond deze tijd wist ik nog niet dat ik geopereerd zou worden, dat is nog steeds een gek idee. Wat zou het jaar 2015 mij brengen zou ik door zijn voor de operatie of toch niet?
Ik was vanaf oktober al bezig en het was mijn grote geheim, maar ook de angst hoe mensen zouden reageren was voor mij een grote angst. Ja in deze wereld is dat niet gek om dit te denken.
Gelukkig heb ik kunnen inzien dat het geen falen was. Ik hield mij telkens voor dat ik faalde als ik deze stap zou zetten. Ik moest en zou het zelf kunnen en zeker op deze leeftijd, maar naar al die jaren moest ik er toch echt aan toegeven dat het niet zou veranderen met een beetje hulp!

En of het makkelijk is? Nee... dat zeker niet. Lekker makkelijk afvallen.. yeah right! Niet meer jojo'en?? Uuuh.. de weegschaal zegt toch wat anders. Nee voor mijn gemoedstoestand is het soms niet altijd even handig en toch blijf ik er in geloven dat het ooit goed komt. Ik ben bijna op mijn eigen doel. Ik had niet kunnen geloven dat ik dit zou halen toen de huisarts mij vertelde zoveel val je sowieso wel af en keek ik hem vol verbazing aan en dacht u bent gek. Ik zie het allemaal wel. Maar langzaam maar zeker kreeg hij toch gelijk.. en dan ga je toch misschien wat meer hopen. Dat had ik niet moeten doen. Eerst mij richten op het ene en dan op het andere. Mijn motto ik zie wel hoever ik kom was al weer mijlenver op de achtergrond. Maar toch heb ik geprobeerd dit maar weer meer op de voorgrond te houden, want de teleurstelling is des te groter wanneer je weer een stukje bij je doel weggaat. Ik lijk langzaam weer wat af te vallen na dit jojo momentje. Een juich momentje voor mijzelf maar tevens ook een twijfel momentje zal het wel doorgaan of is het maar een grapje van me lichaam.

Het gekke is dat ik gewoon moet inzien dat me lichaam wel aan het veranderen is, maar dat lukt niet altijd.............
Kleding wordt te groot, een maat kleiner word alweer wat te groot en nog houdt ik me vast aan cijfertjes. Cijfertjes die zoveel voor mij betekenen terwijl ik gewoon wil dat me lichaam verandert. Maar dat is voor mij niet genoeg, ik wil ook graag de cijfertjes die goed zijn is dat teveel gevraagd? En tjah dan gaat het me gek genoeg niet om de cijfertjes die de weegschaal aangeeft, maar de cijfertje die erbij horen qua BMI. Al die cijfertjes en waarom? Niet omdat anderen het nu willen, maar ik zelf en ik zal doorgaan al is dat het laatste wat ik doe!

 

Psychisch is het soms wel moeilijk als ik naar mezelf kijk in de spiegel. Ja dan zie ik iemand anders, maar dat beeld is ook alweer verandert. Eerst zie je jezelf als iemand die afgevallen is en een paar weken later ben je vergeten wie je daarvoor was en kijk je naar jezelf als iemand die moet afvallen.
Heel bizar maar ook zeer frustrerend. Foto's van vroeger herken ik mezelf bijna niet meer en dat doet eigenlijk best zeer. Ik wil haar niet verliezen en toch speelt je hoofd een gigantisch spelletje met je, want je bent nog steeds dezelfde alleen heel erg veranderd. Ik ben blij met de keus en heb zeker geen spijt, maar ik wist niet dat dit z'n grote verandering voor je zou zijn (al klinkt dat misschien gek).
Foto's van nu kijk ik oprecht aan met verbazing. Moet je haar zien zeg ik vaak wat is ze verandert zeg ik dan trotst. Maar eigenlijk praat ik dan over die ander die ik zie in plaats van mijzelf, maar ik kan het zelf gewoon nog niet altijd bevatten. Ik herken mezelf soms bijna niet op de foto's. Hoe bizar is dat als je jezelf niet meer herkent.
Wekelijks maak ik foto's om te zien hoeveel verschil er is en daarmee blijft me hoofd nog een beetje bij. Met nadruk op een beetje ik vergeet het zo nu en dan gelukkig is elke week is uiteindelijk nog gelukt, maar ik kijk er niet meer veel naar. Als het 1 jaar geleden is zet ik ze op een rijtje om goed het verschil te zien dat is mijn uit eindelijke doel.. Om trots terug te kunnen kijken op wat ik heb bereikt en hoop nog verder te bereiken.

Qua eten mis ik eigenlijk niks, ik mag alles en probeer ook alles. De meeste dingen zijn me te zoet geworden. Misschien wel net zo goed ik zal er namelijk, maar een beetje van nemen of zelfs helemaal niet. Hartige dingen ben ik meer voor gevallen. Wie had dat gedacht dat ik ooit nog eens een stuk minder zoetige dingen zou eten. Me smaak is gigantisch veranderd in elk geval en ik ben er niet rouwig om.
De december maand is gelukkig bijna voorbij! Al die lekkere dingen en ja ik ben er wel voor gezwicht en gelukkig kan ik dus echt niet tegen veel zoetigheid. Een stukje marsepein was vroeger mijn favoriet en het bleef niet bij 1 stukje.. nee nu bleef het echt bij 1 stukje, want oo veelste te zoet...... Chocolade daarin tegen.. Ik ben en blijf een vrouw! ;) Maar niet meer zoveel als anders..

De kerstdagen heb ik ook prima overleeft vooral 2e kerstdag. Ik dacht dit wordt misschien nog wel het grootste probleem van het jaar. Lekker gourmetten, en nee ik ga me niet overal van onthouden dus gewoon lekker mee doen. Maar blijkbaar oefening baart kunst met uiteten ect. want Af en toe wat eten en veelal veel kletsen en anderen zien genieten dat had ik blijkbaar veel geleerd. Ik miste al het eten niet eens! Zeker niet, omdat ik wel het hongergevoel ken.. maar zeker ook het volle gevoel!
Meestal voel ik dit wel aankomen en is dit niet het geval... tjah dan zijn de wc en ik beste vriendjes en zeg nou zelf dat wil je toch niet? Dus dan stop je zeker wel wat eerder! Het overkomt me niet meer vaak gelukkig. Het gevoel van dat ik teveel eet is ook de deur uit, want ik eet gewoon nog super weinig. Brood is wel weer op de dagmenu een invulling weten te vinden en daardoor gaat het met me suikers een stuk beter.


Lichamelijk gaat het ook wel goed met me. Helaas zijn de steken in mijn buik af en toe goed aanwezig. Volgens de doktersassistente van het ziekenhuis was het me gal. Ik was het direct al niet met haar eens, maar goed dat daar gelaten. Dat overleg ik in februari wel weer met de chirurg of verpleegkundig specialist dan heb ik namelijk mijn 1e jaarlijkse controle na de operatie (beetje vroeg)
In elk geval ben ik tot de conclusie gekomen dat het me darmen zijn die in de knoop liggen of wel dat er hoe smakelijk ontlasting vast zit. Tijdens het natraject dit ook aangeven tijdens het vragen uurtje van de diëtist over ontlasting.. hoe iedereen zijn ontlasting eruit ziet. Mijn ontlasting is juist normaal, maar ik heb er dan juist last van. Tjah, me lichaam weet niet wat "normaal" is blijkbaar.
Sinds ik gestopt ben met de maagbeschermers voel ik me daarbij ook een stuk beter af en toe neem ik ze als me maag geïrriteerd aanvoelt, maar ik heb een stuk minder last van zuren. Het is een wonder!

Wat een jaar, wat een jaar zoveel verandert en er kan nog zoveel meer veranderen!
Ik ben serieus benieuwd wat ze in februari te zeggen hebben en mijn grootste vraag is ook hoeveel zal ik nog afvallen.... want hee mag je niet een beetje nieuwsgierig zijn en wat hoop hebben?
Binnenkort zal ik in elk geval mijn nieuwe kwartaal foto uploaden, want het is alweer zover!
8 maanden zijn voorbij gevlogen nog 4 maanden te gaan voor een jaar overzicht!

Ik wens jullie in elk geval bij deze alvast een gelukkig nieuwjaar & alle goeds van de hele wereld!
Tot volgend jaar!

 Liefs Mandy

Een droom?

Hallo lieve lezers,
 

Wat gaat de tijd toch altijd snel aan het einde van het jaar, vinden jullie dat ook niet?
Me vorige natraject bijeenkomst is alweer een paar week geleden en de volgende staat alweer bijna voor de deur. Hoog tijd voor een berichtje dus! 

Het gaat op dit moment prima met me, ja niet per definitie goed want dan zou ik alleen mezelf voor de gek houden.
De laatste tijd had ik wat last van lage bloedsuikers voornamelijk als ik het druk heb.  Advies gekregen om toch te beginnen met brood of havermout in de ochtend.  Nou zijn dit twee dingen waar ik niet van hou en dus mochten crackers ook als er maar veel toevoegingen inzitten dus bijv.  Volkoren crackers ect.
Dit gaat nu al een stuk beter, maar ik mis de vertrouwde rijstwafels toch ook wel die voelde niet zo zwaar op de maag in de ochtend. Eens moet je van iets afstappen en dit gaat vast ook wel wennen al moet ik eerlijk zeggen dat de rijstwafels nog wel verschijnen op de vrije dagen dan heb ik ook eigenlijk nooit last van suikerdipjes.... Tjah dan gebruik (lees: verspil) ik ook niet zoveel energie.

Verder is gelukkig het maagzuur een stuk minder geworden. Klinkt gek maar ik las wat meer eetmomentjes in. 1 zie ik dat op de weegschaal dat het weer keurige grafiekjes oplevert en 2 ik voel me een stuk beter erbij. Gaat dat laatste er niet vooral om? Als ik me goed voel komt de rest ook wel.
Daarnaast heb ik er soms ook wel last van in bed eerder moest ik dan direct uit bed naar het toilet, maar kwam er bij toeval achter als ik op de andere zij ga liggen het langzaam aan dan verdwijnt. Nou dat is toch een veel betere oplossing, dan blijft de slokdarm enz tenminste rustig.
Dus al met al gaat het dus prima met me! 

De weegschaal en ik zijn daarnaast nog dikke vriendjes ondanks ik ook wel aankom en weer dubbel afval. Tjah je zou er moedeloos van worden en dat werd ik ook... Vooral de eerste keer wat is er gebeurt, nee het zal toch niet, is het mislukt? Allemaal vragen die in je hoofd opkomen waar bij je denkt dit was het we gaan weer terug naar af.
De onzekerheid sloeg toen wel even toe, maar week erna viel ik weer keurig af om die week daarna weer aan te komen...
Hopeloos en dan maar de grafiek beter bekijken het ziet er allemaal nog keurig uit en uitrekenen vanaf de operatie hoeveel je gemiddeld per week afvalt en dan zie je gelukkig dat het allemaal nog prima verloopt.
En daarnaast hoor je dan ook wel in je omgeving wat verander je! Ja de cm's gaan natuurlijk gelukkig wel door en dan zijn alle onzekerheden plots weer de deur uit. Klinkt gek maar het is wel zo. Geeft de weegschaal wat kilos in de + aan dan kijk ik erna noteer het en ga weer verder.

Dat het goed gaat werd ook bij het natraject vertelt. Ik heb daar natuurlijk ook  nog steeds een weegmoment en een meetmoment. En in een maand tijd 2kg eraf en 5cm! Vooral die cm's gaan lekker, ik kan niet geloven dat er steeds minder van mij over blijft..  Gelukkig heb je daar de foto's voor. 

Verder merk ik soms wel door de weinig ruimte in de buik dat de darmen hun plekje moeten hervinden vooral met bukken of draaien op bed voel ik het soms net alsof ze even in de knel zitten. De steken zijn inmiddels weg, maar dit voelt ook niet altijd prettig. Gelukkig duurt dit altijd maar even. Zoals de doktersassistente zei bij het con je gaat wel van het 1 naar het ander.
Waarop ik zei klopt, maar als dit alles is dan gaan we gewoon zo verder en zie ik het over een jaar wel. Soms vergeet ik dat het nog geen jaar geleden is dan moet ik er zelf ook wel eens op gewezen worden haha

27 oktober was mijn vorige natraject moment die bestond dit keer uit een gesprek met de diëtist en beweging.

Met de diëtiste hebben we allerlei producten vergeleken. Producten waarbij word beweerd dat er minder suiker in zit, maar zoals de diëtiste zei minder suiker, maar wat zit er dan wel in? Of minder vet? Ze vervangen het niet met lucht want meestal blijft het gewicht hetzelfde. Dus nee niet klakkeloos oo fie kreten afgaan maar in de supermarkt verschillende producten vergelijken voor je iets meeneemt. Of ik nou direct in de supermarkt alles zou controle denk ik niet, maar het woordje light hoeft dus niet te betekenen dat het beter is.
Met als tip als je een keer wat lekkers wilt neem dan de gewone variant meestal verschilt het niet zo heel veel en als je, je gewoon aan de porties houd is er niks aan de hand.

Daarna gingen we sporten en dit was ook tevens de laatste keer. Jammer want ik vond het eigenlijk best leuk! Haha
Die dag stond er weer yoga op het programma..  Eerst weer de ontspanningsoefening (vorige blog ;) ) en daarna vreemde poses uithalen.
Of te wel bomen enz na doen..  En daar deed ik een beetje teveel mijn best voor met als gevolg volgende dag spierpijn en een nek die vast zat.. Oeps! De vorige keer kon ik toen nog wel handballen, maar helaas kon dit nu echt niet. Een onverwachte beweging en het trok door het hele lichaam. Nou dan is het masr weer een geluk dat we geen beweging meer hebben daar dat we niet weer in de knoop raken hahaha

En toen was er een half jaar om..  Heel bizar dat het zo snel kan gaan. Zo begin je een jaar geleden op 13 oktober 2014 met alle gesprekken in het ziekenhuis en start je traject en een jaar later ben je al geopereerd en ben je tevens bezig met je natraject...
Ik kan het soms niet geloven dat het allemaal zo snel is gegaan dat ik soms hrt gevoel heb droom ik dit nu? Maar het is geen droom het is een waar nieuw leven! Net alsof je opnieuw geboren bent...
Dit betekende ook voor het eerst weer bloedprikken. Ik ben benieuwd wat de uitslagen zijn. Ik zal vast niet goedgekeurd worden, maar dat zien we dan wel weer..  Eerst maar afwachten en eind van de maand bellen voor de uitslag.

Verder was het jaar al beter, maar het word alleen maar beter!
Vorige week kreeg ik te horen dat ik een keus moest maken op mijn werk in welke pool ik wilde blijven. Ik werk op verschillende afdelingen binnen het ziekenhuis, maar op twee afdelingen word ik regelmatig ingezet. Daar waar ik beide met plezier werk de dagbehandeling oogheelkunde & de kraamafdeling. Nou moest ik eigenlijk gewoon keihard tussen deze twee voornamelijk een keuze maken. De dagbehandeling blijft in de volwassenpool en de kraamafdeling gaat naar de kinderpool ivm zieke pasgeborene.  Keuze die ik binnen een dag moest maken en wel overwogen besloten voor de kinderpool mede omdat daar mijn hart meer ligt. Op de dagbehandeling had ik ook regelmatig wel kinderen en dat vond ik toch altijd hrt leukst. Toch vond ik het wat moeilijker om te zeggen bij de dagbehandeling dat ik niet meer daar kan werken. Ik heb het er super naar mijn zin gehad en hoopte eigenlijk dat ik het er nog bij kon blijven doen, maar helaas kon dit niet.

Ik wil mijn collega's van daar dan ook via deze weg nogmaals super bedanken! Bedankt voor al jullie informatie en collegialiteit tijdens mijn werkzaamheden bij jullie! Ik vond het reuze gezellig en ook bedankt voor jullie steun en belangstelling rond de operatie en mijn herstel daarna & ook de leuke kookworkshop met jullie zal ik niet vergeten! We zien elkaar vast geregeld nog wel eens in de wandelgangen ect.

Daarnaast vandaag ook een gesprek gehad over vaste uren.
Per 1januari 2016 mogen er geen 0urencontracten meer uitgegeven worden (hoge uitzonderingen daar gelaten) en mag je op je huidige contract uren claimen als je meer dan 12 maanden in dienst bent. Dat houdt in de duur van het contract wijzigt niet, maar wel krijg je dan vast uren met bijhorende voordelen en minder leuke voordelen haha.
De uren worden over de afgelopen 12 maanden berekent dit betekent voor mij:
28 uur per week vast!
Ik ben zo super blij toch een beetje meer zekerheid en meer rust, want ik krijg ook vakantiedagen en ik plande nu alles zo strak dat ik net zoveel werkte als in maanden zonder vakantie. Dus nu extra genieten van vakanties ;)

Zoveel goede dingen in 1 jaar! Wie had dat ooit kunnen bedenken de operatie was al een hoogtepunt, maar het word alleen maar beter!
Nou lieve lezers, hier laat ik het bij tot de volgende keer. 

Liefs Mandy

Wanneer de strijd nog niet stopt..

Hallo lieve lezers,

Soms zeg je tegen jezelf: je moet ook weer eens een blog schrijven en ken je dat gevoel dat het dan al ineens weer een paar weken verder is.
Juist zo gaat het bij mij ook ik wilde na het vorige natraject bijeenkomst al een blog schrijven, maar dat is er een beetje bij gebleven.
Maar hee, beter laat dan nooit en geen bericht is goed bericht zeggen ze toch altijd? Dat laatste is nog even een puntje, maar daar over later meer.
Deze maand had ik 2 keer een natraject bijeenkomst dat zal wel gekomen zijn door de vakantie die we hebben gehad daarvan. Mij hoor je niet klagen een maandje rust van alles was ook wel even lekker.
Hebben jullie ook een fijne vakantie gehad? Ik wel ben 2 keer naar Centerparcs geweest met Mystery Park van bungalows.nl. Echt een aanrader in het laagseizoen goedkoop & in het hoogseizoen des al niet te min al zijn de prijzen dan natuurlijk ook nog wat duurder. Ik had wel de goede weken uitgekozen met de hitte golven zat ik steeds van mijn vakantie genieten.
Hoezo, beter plannen kan niet! Natuurlijk helemaal bijgetankt om weer met vol goede moed verder te gaan waar we mee bezig waren.

Het eerste natraject na de vakantie stond in het teken van vitamines en mineralen, welke heb je, wat doen ze in je lichaam noem maar op. Erg leerzaam en ook wel fijne herhaling van me opleiding.
Tja, ook ik weet dat niet altijd alles meer, maar zitten we daarom daar ook niet om wat te leren?
Die dag stond er ook een looptest op de planning 25m zovaak mogelijk op en neer in 6 min.
Het natraject in oktober staat hier ook weer in het teken van en dan hopen dat je natuurlijk meer kan.
Al zou dat niet zo zijn ik ben tevreden over de vorderingen die ik maak op het gebied van conditie.
De week ervoor ben ik namelijk begonnen met handbal en zo waar kan ik het mee doen! Wat een verschil met voor de operatie en wat een juich momentje.
Zelf merk je niet altijd wat voor impact het met zich mee brengt zoveel kilo's, maar naar mate ik meer afval merk ik nu toch daad werkelijk het verschil.
Het sluipt er gewoon bij in en dingen pak je anders aan zodat het alsnog weer makkelijker word.
Over het afvallen gesproken dat gaat nog steeds keurig! En als ik de weegschaal mag geloven ga ik bijna de -25kg aanraken.
Wie had dat mij ooit kunnen vertellen!  voor de operatie weet je nooit waar je beland, maar nu probeer ik toch steeds meer te hopen op bepaalde doelen. Al liggen die voor mij niet helemaal vast! Ik zie wel hoe het loopt en ben zeker blij met het resultaat.
Zelf zie ik het helaas nog niet altijd zo.. ik maak elke week foto's dat helpt me wel grotendeels.
Me kleren gaan ruimer zitten en dat mensen het zien doet mij veel goeds en kan ik het toch een beetje bij beetje geloven dat ik echt aan het veranderen ben.
Hopelijk gaat mijn hoofdje ook een keer meewerken en niet alleen me ogen in de spiegel, maar de tijd zal het leren we zijn nog geen jaar verder.
Over kleren gesproken ik moest er toch echt aan geloven dat ik op me werk een kleiner pak aan moest! Dat was wel even een slik momentje want het vertrouwde moest plaats maken voor iets nieuws. Zelfs mensen die niet weten van dit zeiden is dat jasje niet te groot? uuh ja dan moet je het toch echt maar gaan veranderen in positieve zin natuurlijk! :-D

Verder gaat het over het algemeen goed. Al begin ik soms toch wel klachten te krijgen waar ik niet heel veel aan kan veranderen.
Poosje terug de huisartsenpost aan de telefoon gehad voor de 2e keer die dag werd ik wazig voor mijn ogen met lichtflitsen alleen 's avonds ook met uitval van de arm en mond met gevolgen van dien dat ik dacht dat ik ging stikken. Ik werd gerustgesteld dat het waarschijnlijk migraine is en dat ik gewoon kon gaan slapen, maar het in de gaten moest houden..
Daarna er nog niet weer last van gehad, maar bij het vorige natraject toch nagevraagd en helaas door de hormoonhuishouding kan dit meer aangewoekerd worden. Gelukkig heb ik er niet zoveel last van dat ik thuis moet blijven, maar die uitvallen hoop ik liever toch niet weer mee te maken ;-)

Daarnaast kan ik ook blijkbaar niet meer goed tegen zure dingen of bijv sinaasappelsap vooral dit laatste krijg ik echt een opgezette buik van het kan geen kant op meer. Valt mee te leven.
Haha ik kijk overal maar positief tegen aan dan dat ik er een probleem maak daar kom je nergens mee. Voornamelijk zie je een glimlach van mij en dat zal altijd zo blijven ook al zal het wat minder gaan.
Daarbij heb ik steeds meer last van maagzuur. Keurig mijn maagbeschermer innemen helpt tot nu toe nog wel en ligt er ook aan wanneer ik eet. Als ik net eet en dan op bed ga liggen kan ik ook wakker worden met het gevoel dat ik stik.. want ik haal het omhoog maar probeer het daarna weg te slikken. Beetje jammer dat ik niet denk het moet er gewoon uit want dat gebeurt uiteindelijk toch wel.
Net als last in me zij komt ook regelmatig voor maar ik maak me nog nergens ongerust over.

Meer dan het doorgeven kan ik toch niet doen en afgelopen maandag wel even met de huisarts erover gehad daar werd gezegd: hou het even in de gaten het hoeft allemaal niks te betekenen en kan ook weer wegtrekken.
Hij ging ook even psychologisch bij mij langs hoe ik het ervaar en ook het minder eten.
Vind ik het niet vervelend? Nee, ik kan gewoon niet veel op,  maar denk wel altijd dat ik teveel eet en dat moet niet de verkeerde kant op slaan natuurlijk.......... een strijd die nooit zal stoppen!
En uiteten? Graag! & vooral wokken en buffet restauranten. Geen verantwoording afleggen, regelmatig heen en weer lopen met kleine porties geen probleem. Pizzaria? Vragen om een bambino. Kan dit niet dan de normale en gewoon meenemen de rest. En zo min mogelijk beleg! Dan kan ik er tenminste nog wat van op ;-)
Je hoort het al ik word er super makkelijk in en laat de verkleining nog steeds niet mijn leven bepalen en bovenal vind ik het ook nog eens gezellig!! & is dat niet het belangrijkste.

Vandaag had ik weer een natraject bijeenkomst even wennen een half uur later aanwezig zijn, geen gesprekken maar een beweegworkshop stond op het  programma. Samen met een andere groep hadden we dit samen en in 1 woord ik vond het LEUK!
Eerst wel zoiets van de hele ochtend sporten 3uur lang zijn ze wel goed geworden.. maar dit viel achteraf gezien eigenlijk reuze mee we hadden 2x een uur.
Het eerste uur hadden we bommen of te wel verschillende oefening in een dansje op muziek. Echt leuk minder intensief als zumba maar intensiever als streetdance wat ik vroeger veel gedaan heb. Uiteindelijk konden we met de hele groep een cheochrafie.
Ik vond het ook knap van ons dat we allemaal meededen en een knap staaltje werk lieten zien aan de begeleider.
Ook hadden we wat oefening met een swissbal of te wel een skippybal zonder hengsel. Veel herhaling voor mij vanuit mijn sportschool verleden ;-) maar sommige dingen toch nieuw en voor mij onmogelijk.... haha niks voor mij in elk geval.

Verder hadden we nog een yoga sessie en nee geen vreemde poses uithalen, maar meer gericht op ontspanning en je lichaam even helemaal tot rust brengen op rust gevende muziek.
Toen we hier aan begonnen en de muziek werd gestart begreep ik gelijk wat de bedoeling was en had ik het daar even moeilijk mee. Dit had ik al vaker moeten doen toen ik vroeger bij een psycholoog liep een gevoel van verdriet kwam weer over me heen en een tel ratelde alles van het verleden weer door me heen. Ook al denk je dat je het hebt afgesloten diep van binnen zit er toch nog een deurtje met deze gedachten en emoties.
Al snel kon ik dit deurtje gelukkig weer dicht doen door de positieve dingen naar de voorgrond te halen net wat er van ons verwacht werd.
Ik kijk er wel met een goed gevoel op terug, maar ik vond het toch ook wel best beangstigend en voelde me daarna ook wel raar gelukkig zat toen het natraject er op, het had niet langer moeten duren in elk geval! ;-) Maar misschien ook wel goed om toch weer eens mijn cd hiervan terug te pakken en dit 's avonds voor het slapen gaan ook vaker te doen, want ik voel me er wel een stuk rustiger weer door. Wie had dat ooit gedacht dat het toch nog eens weer op een andere manier me leven in komt.

En voor de mensen die mij niet zelf op facebook hebben hier een aantal cijfertjes tot nu toe:
- 17 cm kwijt
- 24,6 kg kwijt vanaf het pre dieet voorafgaand aan operatie
- 21,2 kg kwijt vanaf de operatiedag
Cijfertjes waar ik zelf best trots op ben!

En ik kon het niet laten even een foto mee te posten van vorige maand waar ik best trots op ben!

Nou lieve lezers nog een hele fijne dag & tot de volgende keer.

Liefs Mandy

Wat is dromen... daar waar de tijd vliegt!

Hallo lieve lezers,

Het is alweer een tijdje terug dat ik een blog heb geschreven en dat betekend alleen, maar dat ik niet stil zit of me verveel! Eindelijk zal ik ook eens wat foto's laten zien van mijn transformatie, maar die krijgen jullie pas te zien aan het einde (dus wel eerst lezen hea! haha)
3maand geleden is het alweer dat ik de operatie achter de rug had en heerlijk naar huis mocht.. 
Ik weet nog goed dat ik thuis baalde en wel weer terug wou het zat me even allemaal goed tegen!
Nu daar op terugkijkend ben ik wel heel blij dat ik het gedaan heb alles is al zoveel makkelijker als voor die tijd en wat ik heb bereikt had ik zonder de operatie alleen maar over kunnen dromen.

3maand later en ik ben bijna 20kg kwijt vanaf het pre dieet, waarvan ik dacht dat zullen we wel zien of we dat halen in zo'n korte tijd is het me toch gelukt!
Al met al ben ik in het begin iets aangekomen & na de vakantie stil blijven staan en voor de rest gaat het alleen maar naar beneden van 0,5kg tot 2kg er is geen touw aan vast te knopen.
In het begin vond ik het zo fijn dat de weegschaal naar beneden ging en ging ik er wel vaker op maar nu is het maar 1 keer in de week niet vaker want tjah de weegschaal schommelt in die week ook heus nog wel net als voor de operatie zelfs daar kan je niet van op aan wat het dan zaterdag uiteindelijk word haha

Zelfs op vakantie gaan is geen ramp meer normaliter kom ik altijd wat aan maar nu bleef ik gewoon stil staan niks eraan of eraf.. 
Ik dacht dat ik droomde en al was ik iets aangekomen dan nog weet je waar door het komt!
Elke dag kijk ik in de spiegel en zie ik iemand anders voor me staan in het begin zag ik het niet maar stilletjes zie ik toch nu ook de veranderingen!
Trots op wat ik heb bereikt en nog ga bereiken want hier stopt het nog niet.
Ik kan niet wachten om zaterdag op de weegschaal te staan en een nieuwe mijlpaal te bereiken of te wel nog dichterbij de 2 cijfers te komen!
Het gaat allemaal zo snel het ene moment denk je huh gaat dit wel snel genoeg, maar ik vind het zelf een relaxt tempo zo en me huid trekt nog mooi mee dus dat scheelt weer.

Het enige baalmoment wat ik heb gehad is dat alles naar beneden zakte dus of te wel  nog meer in me buik ging zitten...  Zelfs winkelen naar kleren maakte ik me druk en zag ik mezelf nog dikker dan ik was ondanks de kilo's die ik kwijt was...  Maar blijkbaar moest ik even kwaad worden haha want daarna ging dit ook ineens wat meer krimpen haha ja als het nergens meer weg kan dan komt het vanzelf goed!

Nu denk je onee niet teveel kopen!! Dat weet ik haha ik koop ook niet veel en alleen in de sale ;) me kleren worden te groot en ik wil er wel netjes bijlopen en ach zeg nou zelf vrouwen en shoppen dat kunnen we altijd toch wel...  Haha ik tenminste wel!
Een tijdje terug heb ik ook een leuk jurkje gekocht die vond ik zo leuk hij paste alleen nog niet ach daar groei je wel in zei me zusje haha een andere kant van de wereld. Maar het klopte wel ik moet nog heeeel eventjes wachten maar hij past al veeel beter geduld word beloond zeggen we maar zo en je hebt een doel om naar toe te leven!
En niet geheel onbelangrijk voor het psychische gedeelte is dit ook goed dan zie je in elk geval als je het nog niet zag dat er echt wel veranderingen zijn.

Qua eten gaat het ook goed ik kan eigenlijk alles wel eten behalve brood is nog niet mijn favoriet..  Of het valt verkeerd of het doet zeer en licht er ook nog aan wat voor broodbeleg.. 
Pff haha maar ik moet wat meer van de rijstwafels af...  Want die zijn niet aan te slepen!
En melk valt sinds 2 weken niet goed waarschijnlijk te vet met combinatie van slijmvorming.. 
Tjah hoezo snel vol zitten ik heb de laatste week ook weer wat last van de luchtwegen niet heel erg maar meer slijm dus dat slik ik steeds weg helaas vind me maag dat geen goed idee dus die drukt het omhoog!
Gelukkig gaat er geen eten meer mee naar buiten hoe die dat doet geen idee hhaha och en ik heb soms last van lucht ook als ik niks eet helaas kan ik niet zo snel uit mezelf boeren dus kwam me zusje met de tip om je neus dicht te knijpen en je oren proberen open te ploppen net als in het vliegtuig..  Nou daar kwam we toch een luide boer aanzetten en ik voelde me meteen een stuk beter..  Haha dit helpt niet bij een beetje lucht maar wel als ik een opgeblazen gevoel heb tjah je moet soms iets proberen om het gemakkelijker te laten voelen ;)

Al met al ben ik zeer tevreden en hopelijk is het ziekenhuis straks ook weer net zo tevreden als mij!
Ik heb even vakantie van het natraject dat begint pas weer in september ben heel benieuwd wat hun dan te zeggen hebben, maar dit pakken ze mij niet meer af haha!

Ik wil iedereen via deze weg een hele fijne vakantie wensen, al dan al niet gehad!

Liefs Mandy 

Tjah, jullie dachten vast ze vergeet wat ;) maar nee hoor! 

Hier is hij dan (als je erop klikt word hij groter..) de eerste foto lijkt overdreven maar dat is gewoon de realiteit en ik had een kleiner hemdje aan wat zo te zien niet bleef zitten ;) :

Het gaat zo hard... de weken!

Hallo lieve mensen,

Vinden jullie de weken ook zo snel gaan? Voor we het weten is het weer kerst en bijna een nieuw jaar. Nee, maar serieus de weken vliegen voorbij dat komt denk ik ook, omdat ik nu weer veel meer kan en mag doen. (Gelukkig!)
Vandaag zijn er precies 7 weken om en wat een wereld van verschil met 7 week geleden toen dacht ik nog een dag na de operatie breng me maar weer terug dit gaat zo niet, dit komt niet goed en moet je nu zien.. ik zou op dit moment niet anders willen en heb er nog steeds geen spijt van!
Alleen het feit dat er eten naar de prullenbak wordt verplaatst daar heb ik soms nog moeite mee, maar gelukkig kan ik dit wel direct en zit ik er niet mee te treuzelen of toch nog een hapje extra proberen.
Nee, dat laatste gaat hem ook echt niet worden ja als ik even weer een kwartiertje stil zit dan wil er nog wel eens een stukje komkommer of tomaatje extra verslonden worden, maar dan houdt het ook echt op haha.
Het eten gaat prima, ik kan niet veel op en dat ik dat erg vind? Nee, ik geniet er des te meer van! Me smaak is sinds de operatie echt veranderd dus ik probeer alles gewoon weer opnieuw te proeven ook dingen wat ik niet lekker vond voor de operatie en tot nu toe gaat er dan weer een hele wereld voor mij open.
Qua eten kan ik eigenlijk vrij wel alles nog wel hebben soms valt het niet goed dan probeer ik het later nog eens. En bepaalde dingen vind ik ook helemaal niet meer erg dat ik het niet krijg er zijn nog zoveel andere dingen. Macaroni viel niet goed. 1 dacht ik dat het door de ketchup kwam.. dat was ook zo maar de Macaroni zelf ook niet.. dan maar weer een andere keer proberen. De ketchup laat ik alleen sowieso nog staan ik zie wel weer wanneer dat aan bod komt ik mis het niet.. Net als fritessaus kan ik ook niet tegen maar wel in combi met curry.. tjah vreemd lichaam heb je soms ook ach en hoevaak krijg ik dat nou? haha 1x in de week op zaterdag als ik iets lekkers mag eten..
De hele week doe ik alles wat in het voorkeurslijstje sta en heb met mezelf afgesproken dat ik dan op zaterdag of zondag net hoe het uitkomt iets lekkers mag eten zelfs dan is het soms nog gezond, omdat  sommige vleessoorten daar ook bij past. Och en kaas valt niet altijd goed is me te vet, maar voor de rest lukt alles aardig nog.
Ontbijt is inmiddels grotendeels van de rijstwafels af en vervangen door beschuitjes. Dat voelt toch nu net ff wat fijner al heb ik soms ook nog wel genoeg aan een rijstwafel het ligt net aan de dag.
Het drinken en eten gescheiden houden gaat gelukkig ook nog steeds goed heeeeeel af en toe een iniminie slokje tijdens het eten, maar dat is meer omdat er iets dan heel zout is.
Ik weet gewoon als ik drink dan eet ik niet, want ik ben dan al vol van het drinken het is even passen en meten, maar dan heb je ook wat.
Afgelopen weekend ook voor het eerst weer echt uit eten geweest bij een wegrestaurant. Ik had alleen een halve kip genomen en nou ik vond me dat toch sneu voor die kip.. echt me hele bord was gevuld met een kip de rest had ik al niet genomen en dit leek wel een hele kip ipv een halve... nou ja toch geprobeerd wat te eten helaas kreeg ik hier ook nog eens buikpijn van want het was super droog met de gevolgen dat het als een bom in me maagje viel.. zelf eerst niet door dacht ik heb nog geen honger dus dan wil het ook niet maar me zusje nam er wat van en die zei goh heb jij geen last?.. oeps haha
Tjah, de bereidingswijze is soms ook het halve werk in het proces. Toen dat werd gezegd maar wat van me zusjes bord meegepikt om toch nog iets binnen te krijgen en uiteindelijk was ik vol zat.
Ach zo leer je alleen maar weer dat ik dan echt iets moet kiezen wat gebakken moet worden en achteraf had ik ook wel met me zusje mee kunnen eten, want die heeft per tijden een psychologisch maagverkleining ondergaan ;) die eet natuurlijk vaak met mij dus als ik zat ben stop ik en bij haar ook een seintje dat ze niet lang meer door eet.. handig haha zo komt haar afval doel nog sneller in de buurt! Zei valt altijd wel af kost wel moeite maar het lukt er en het blijft er ook af alleen als ze weer brokkepilootjes nadoet...... ;) ;) ;)
Dit gaat tot dusver allemaal goed en ook wel vreemd om bij anderen te eten voor het eerst bij familie geweest te eten. We waren namelijk even op kraambezoek bij onze neef en nicht die hun 2e dochtertje hebben gekregen! (hoe leuk! :) ) Haha en lekker verwend zijn ze weer door mij en mijn zusje! Echt weer om op verliefd te worden zo lief en klein! & ook de andere dochter is zo schattig en die kan natuurlijk alweer wat meer.. drukke dag gehad maar super leuk.. zelfs een tuinhuisje ingesleept nou ik kon erin in uit haha over vele maanden verder zal dat vast nog makkelijker gaan dan houd ik een theekransje met me achternichtje haha... nou en het eten ging ook perfect lekker hamburgers gehad of te wel ik 1 haha een klein deel in de prullenbak beland, maar zo leer je elke situatie weer kennen en nee ik ben niet van plan om achter de geraniums te gaan zitten dat kan over 60 jaar nog wel eens! Ik geniet van elke dag na me operatie en dus nog extra van het eten de smaken zijn intenser en de geur ook... haha dat laatste is niet altijd even fijn want ik ruik gewoon weer alle luchtjes ook diegene die ik totaal niet gemist heb!
Verder was het afgelopen week ook weer een week van nieuwe dingen. Het eerste natraject dagje zit er op en ik vond het zeer leerzaam en duidelijk!
Eerst hadden we gesprekken met de psycholoog en diëtist samen erg leerzaam hoe anderen erin staan en de gedachtes en ook de tips met het eten.
Oe.. en wat was ik blij dat de diëtist zei ik wil dat jullie je 's avonds richten op het vlees en groente de rest haal je wel uit andere producten als je die overdag maar eet. Dit willen ze graag omdat je dan genoeg eiwitten ect haalt uit je vlees wat we wel nodig hebben. De volgende keer zou hij hier meer aandacht aanbesteden dus ik ben benieuwd. Het lijkt net een klinische les wat ik wel eens voor me werk heb dus erg intressant.
Daarna ging ik me even wegen en meten in de pauze dit moet namelijk elk natraject zo houden ze je in de gaten of je wel de goede kant op gaat. Nou en dat ging ik vanaf de operatie -10kg! & de buikomtrek is met 4 cm weggestreken. Ze waren hier over zeer tevreden helaas niet over het braken wat ik 1-2 in de week deed, maar ik maakte me geen zorgen ik vind vaak elke dag, maar dit was voor hun al teveel. 1 ding scheelde ik moest nog naar de chirurg dus ik zou het daar wel bespreken.
Hierna had ik een beweegmoment lekker met gewichtjes aan de gang en de buikspiertjes af en toe vond ik het toch wel wat trekken dus dan maar rustiger aan, maar verder vond ik zelfs dit onderdeel leuk ;) Daarna zat de ochtend er alweer op gaat dan ineens wel heel snel en is de volgende keer pas weer in september.. hoezo zomerstop!
Vrijdag was het dan de dag van de nacontrole ik vond dit toch wel zeer spannend ook al zou het niet zoveel voorstellen. Ook ging ik voor het eerst alleen naar het ziekenhuis, want me vader geniet van een welverdiende vakantie (moet ook gebeuren hea )
Wat gesprekken gevoerd in de wachtruimte er was op dat moment ook weer een screening aan de gang en dan denk pff gelukkig heb ik het er allemaal alweer opzitten... en dat in nog geen jaar!!
Vorig jaar rond deze tijd was alles nog niet in gang gezet dat is pas in augustus gebeurt en in juli had ik het besloten (na 2 jaar) wat bizar is dat dan eigenlijk dat je het er nu al op hebt zitten.. zo snel in elk geval.
 Nou even weer terug naar de afspraak met de chirurg een heel fijn gesprek gehad en ze was in 1 woord zeer tevreden het betekende ook dat ik nu -10kg van de operatie kwijt was, -13 kg zelfs vanaf de screening en voor mijzelf betekent dit dat ik op dit moment vanaf zaterdag zelfs -14,5kg kwijt vanaf de start van het pré dieet! Dat zijn toch wel mooie getalletjes helemaal, omdat ik het voor de operatie presteerde om maar -6kg eraf te krijgen dus ik ben super trots dat ik dit al behaald heb! Waar het schip strand? Geen idee, we zien het wel op dit moment val ik nog lekker af van 1 tot max 2kg.
1x ben ik was aangekomen maar ook waarschijnlijk meer door de vochthuishouding en gelukkig niet veel, maar dit zal misschien nog wel vaker voorkomen. Een schrikmomentje maar je leert er wel weer van.
Verder het trekken in de buik qua littekens ect kon nog komen dat ik binnen een bloeduitstorting heb gehad of dat het binnen toch nog niet helemaal geheeld is.. of te wel ik moet gewoon nog rustig aan doen. Aangezien het feit dat ik weer zwaar mocht tillen dat mag ik langzaam opbouwen, maar wel met zekere mate tot ik het echt niet meer voel trekken.... dat houd dus ook in dat ik gewoon nog op deze fiets door moet gaan met werken 3uurtjes per dag en nog niet zovaak en langzaam uitbreiden. Zelfs me werk had hier al rekening meegehouden hoezo iedereen let goed op mij??? haha gelukkig maar anders was ik vast alweer retour afzender geweest.. haha
Oja en het feitje braken en na alles thuis na te zijn gegaan n.a.v. het braken.
- eet ik te snel?
- eet ik te veel?
- valt het goed?
- Drinken?
Nou ja eigenlijk kon ik alles met nee invullen behalve waar ik toen ineens aandacht was dat ik last had van de ontlasting 1x was ik zo een knikker aan het schieten dat er gewoon bloed en alles bij het ontlasting zat dat ik dacht dit gaat zo niet langer en laxeermiddel had genomen en gelijk na inname voelde ik me al een stuk beter me darmen ging weer beter aan het werk en toen ik het kwijt was kon ik weer beter eten en heb ik sindsdien niet meer gebraakt. Ik voelde me namelijk ook al een paar dagen niet echt lekker in me vel je kan er behoorlijk last van hebben.
De chirurg gaf mij hier ook in gelijk dat je daar goed ziek van kunt zijn en daarmee werd dus ook het braken opgelost wat ik sindsdien niet meer gedaan heb tot nu toe (afkloppen)... tjah zo iets kleins maar het kan zo in de weg zitten.. hahah goeie leer voor de volgende keer denk niet dat het zo snel weer komt dit was waarschijnlijk door het feit overgang vloeibaar naar vast.. tja dat eerste glijd natuurlijk gewoon door hahah ;) ;)
Het zijn wel dingetjes om over na te denken en ook van ligt het echt niet aan het eten, nee dit keer niet maar het kan natuurlijk wel zo blind ben ik nou ook weer niet.
Nou lieve mensen, ik laat het hier bij ik hoop dat het nog even mooi weer blijft want i love it! :)
Op naar zaterdag een gezellige kookworkshop met de collega's van de oogheelkunde ik ben benieuwd, maar het word vast gezellig!

Liefs Mandy

De tijd vliegt voorbij!

Hallo lieve mensen,

Wat gaat de tijd hard.. het is vandaag precies een maand geleden dat ik werd geopereerd. Als je er zo mee bezig bent merk je ook dat er 2 dagen verschilt zit met vorige maand.. bizar haha.
Ik was natuurlijk op maandag geholpen dus dat was eigenlijk 4 week, maar goed ik hou het lekker bij de datums dat is een stuk makkelijker voor over een paar maanden! ;)
Een maand waar veel in is gebeurd en ook mijn leven op zijn kop heeft gezet, waar ik dacht waar ben ik nu in beland tot aan de goede momenten. Tja, elke fase moet je door heen en er is ook een heel verschil met mensen die niet zijn geopereerd in me eigen omgeving en wel zijn geopereerd. Als ik ergens mee zit zeg ik het ook en dan wordt me eigenlijk bijna elke keer wel gezegd over de dingen die ik lees. Lees het maar leg het naast je neer iedereen kijkt overal anders tegen aan.
Hierbij ook alvast een bedankje voor alle leuke berichten die ik tot nu toe heb mogen ontvangen dit deedt en doet mij veel goeds!
Het vloeibare zit er eindelijk op en ook direct van heel veel dingen wat ik in mijn vloeibare gebruikte om het smakelijker te maken.
Doordeweeks lekker gezond en in het weekend een keer zondigen kan geen kwaad, maar ook daar kijkt iedereen natuurlijk anders na. Iedereen moet het gewoon doen hoe hij of zij dat zelf wil gaan doen. En we zijn toch zeker niet in een strafkamp beland? want soms echt kreeg ik dat gevoel wel eens.
Het overgaan op vast voedsel ging eigenlijk prima en dan merk je pas hoe weinig je kan eten.... tijdens je vloeibare heb je daar eigenlijk nog geen flauw idee van ja je eet wat minder hapjes, maar goed je denkt dat komt wel goed.
Er zijn al wel wat dingen wat ik voorlopig niet meer aanraak, omdat het gewoon verkeerd valt en niet lekker aanvoelt in de buik. Maar goed er blijven genoeg dingen over!
's ochtends at ik de eerste week 1 rijstwafel nou inmiddels kan ik er 2 op. Bij zowel lunch als ontbijt en het gekke is laatst had ik een lu mini crackertje in de hand die heb ik weer weggelegd en een rijstwafel gepakt. Ik ben op dit moment helemaal in to the rijstwafels ;)
Ook de brinta is nog steeds wel in beeld ik luste dit nooit, maar me smaak is erg veranderd na de operatie (wat ze gedaan hebben weet ik niet, maar dit was al sinds me 12 jarige leeftijd verandert na een operatie ;) ) ook de geur is stukken beter volgens mij hebben ze alles ook direct maar open gezet!
Ik ben er hartstikke blij mee in elk geval! :)
Tussendoortjes gaat in de ochtend nog niet altijd goed dan kijk ik op de klok en denk ik oeps.... want ik kan gewoon niet drinken en dan wat eten ik moet echt een half uur wachten of langer zelfs.
Voor de operatie dacht ik hoe ga ik dat straks doen na de operatie maar het gaat gewoon gelukkig vanzelf bij mij heel bizar ik sta nog steeds heel vaak met open mond te kijken.
Van de week had ik ook dacht ik voor mij een normaal portie eten opgeschept, maar bleek toch veelste veel te zijn. Gelukkig weet ik wanneer ik vol ben en als ik door eet ik pijn zal krijgen dus nee dat doe ik dan ook niet en de prullenbak is me beste vriend. In het begin vond ik het wel heel zonde alles waar ik maar iets van moest laten staan dacht ik ah dat kan straks wel als tussendoortje zoals een rijstewafel voor de helft zonde om  weg te gooien. Me vader heeft toen gezegd het is niet zonde jij hebt het niet nodig dus gooi het gewoon weg jammer dan anders was het ook weg geweest en nu krijgt de prullenbak het. Een knop die even om moest, maar ik gooi het toch echt daad werkelijk nu weg. Ach elke hinder moet je nemen en er zullen vast nog wel meer aankomen.
Verder merkte ik na het opstarten van vast voedsel dat ik veel minder vocht binnen kreeg wat zich uitte in het niet naar de wc kunnen gaan en dan wel het plassen dat goed gaat, maar de ontlasting.
Men, wat deed me dat zeer en als je dacht te moeten kwam er maar een inieminie iets! Sorry voor het onsmakelijk onderwerp ;). Per direct dacht ik al van oeps dat drinken moet ik toch beter gaan doen, want het was gewoon droog. Drinken gaat nu wel beter maar ik vind het nog steeds moeilijk. Nu heb ik thuis een groot glas waar 2 glazen in passen dus zonder dat ik het door heb gaat dat al beter en als ik ergens heen ga heb ik altijd wel een flesje in me tas zitten. Ik kom al gauw aan 1,5 liter nu en de rest krijg je wel aan andere dingen binnen dat komt wel. Koud water wilde in het begin niet, maar dat gaat nu gelukkig een stuk beter ik hou daar gewoon ontzettend van maar  dat viel steeds verkeerd.
Het enige wat ik nog niet weer geprobeerd heb is vla dat viel zo als een klomp in me maag na de operatie dat ik dat nog steeds vermijd.. meestal hou ik het bij kwark. We zullen dat binnenkort ook maar weer eens proberen.
Na het opstarten van het vaste voedsel vorige week ben ik weer gaan sporten op dit moment nog voor de wii wat op een licht programma boksen, want ik voelde het toch nog wel overal. Zumba heb ik nog maar even uitgesloten. Als straks met lichaam het weer toe laat om zware dingen te doen ga ik toch ook maar weer naar de sportschool voor de krachttraining, ik vind het dan wel niet zo leuk, maar wat moet dat moet zeggen we dan maar. Die spierballen komen er niet vanzelf ;) ik merkte sowieso dat me kracht wat minder wordt nu ik niet veel meer aan patiënten/bewoners loop te "trekken" en te verleggen enz enz. dus die spierballen wil ik wel graag terug.
Tot nu toe gaat dat sporten wel goed, ik merk wel dat het de ene keer makkelijker gaat als de andere keer vooral als ik moe ben en een drukke dag heb gehad dan kun je me bijna opvegen haha. & je krijgt ook op de kalander te zien hoe goed het ging.. nou ene keer goed andere keer great of geen enkel woord oeps.. nou ja nog even doorzetten en dan kan ik hopelijk weer een vol en inspannender programma doen.
Daarnaast ben ik vorige week weer op de fiets gestapt sinds de operatie niet meer gedaan het zonnetje scheen dus ik dacht let's go. Toen ik bij me ouders aan kwam had ik er 7km erop zitten. Haha hoezo om weggetjes gemaakt ik ben namelijk lekker door het park hier heen gefietst en even over de begraafplaats heen geweest om dierbaren te bezoeken die hier liggen. Zo kom je dan wel aan je kilometers en daarna nog weer terug weg ik dacht ik ga gewoon rechtstreeks is 5km. Maar ik bedacht me toch en ben weer via een andere route door het park heen gegaan en langs de sportvelden dus weer 7 km. Nou ik heb het de volgende dag gemerkt ik was kapot me zitbeentjes deden zeer haha
Ik had het in elk geval gedaan die hele dag wat rustig aan gedaan nog wel even weer gebokst op de wii maar verder niks, want de volgende dag moest ik weer werken!
Tja, het leek wel een eerste schooldag ik was donderdag waarschijnlijk al zo met vrijdag bezig na het ontbijt wat er wel in bleef zitten heb ik na elke maaltijd wel een mondje gebraakt. Ik baalde er zo ontzettend van.. maar ik was dan ook echt zenuwachtig en waarom? omdat ik zelf weer wilde werken haha.
Ik verveelde met thuis op ten duur en de muren kwamen wel een beetje op mij af dus ik heb me werk gemaild ik wil wel weer graag werken, maar dan wel halve ochtenden. Dit was prima. Ik zou 2 dagen werken maar i.v.m. hemelvaart viel er 1 dagje af dus bleef er 1 dagje over.
En lieve lieve mensen, maak jullie aub niet gelijk bezorgd zo snel alweer. Na 3/4 week mag je weer rustig dingen oppakken op geleide van je eigen lichaam.
Zoals misschien mensen weten werk in de zorg in het ziekenhuis als invaller op verschillende afdelingen bij ziekte, tekorten ect ect. Nou werk ik op de dagbehandeling en op de verpleegafdeling.
De verpleegafdeling is op dit moment nog helemaal niet aan de orde, omdat ik daar gewoon nog niet aan toe ben en ik überhaupt nog niet mag zwaar tillen en mensen die mij kennen weten dat ik niet zo snel nee zal zeggen, alleen als ik het aan de lijve heb ondervonden dat het echt niet gaat.
In goed overleg werk ik eerst op therapeutische basis op de dagbehandeling of te wel 3 uurtjes per dag in de ochtend van 9-12u en ik moet zeggen dit vind ik prima! Ik was echt na die eerste dag kapot op me werk heb ik ook paracetamol nodig gehad wat gelijk de pijn gelukkig wegnam, omdat ik al eigenlijk weer teveel deed (vond ik wel meevallen), maar zeker weten dat het kwam door het voor over buigen terwijl ik eerst netjes door de knieën was gegaan om wat op te schrijven. Je merkt toch wel ook al doe je het maar 1 momentje dat je wel moet blijven nadenken erover.. nou ja goeie leer voor de volgende werkdag dat ik gewoon rustig aan moet doen.
Maandag had ik ook weer een werk dag dit ging een stuk makkelijk. Ik ging even een kopje thee halen, maar daar bleef het niet bij er was net een patiënt terug na een route operatie & uitslaapkamer dus deze werd gelijk aan mij overgedragen. Gelijk daar maar de papieren van klaargemaakt.
En toen kwam het mooiste ik maakte me alweer druk om de papieren of die wel waren ingeleverd we stonden met 3 man op deze dienst (vast collega, ik als overstaande & stagiare) geen van de 3 hadden ze aangeraakt dus ik zei nou dan kijk ik zo wel even waarop me collega zei nee jij blijft hier even rustig zitten en ik ga daar wel even naar kijken! haha wat denkt iedereen toch goed om mij (gelukkig!) tjah stil zitten zal nooit in me zitten en ik wil niemand tot last zijn zeker niet als ik niet veel mag.
Ik lunch altijd nog even met de collega's mee na me werkochtendje. En toen kregen we het over mijn rijstwafels haha dat ik daar weer mee aan kwam. Tjah, op dit moment valt dit het beste (broodje heb ik ook al geprobeerd geroosterd wil ook, prima maar dit blijft nog even zelden ). Toen werd mij ook de vraag gesteld je kan toch wel weer meer eten dan dit en vind je dit wel genoeg.
Op die eerste vraag heb ik geen antwoord dat is per persoon verschillend ik ga er wel vanuit dat ik straks gewoon 1 broodje (of vervanging)  kan eten bij zowel het ontbijt als lunch en misschien wel een broodje extra. Helaas is dat voor iedereen anders dus ik moet straks gewoon kijken waar mijn schip strand.
Het tweede hoe gek het ook klinkt op dit moment vind ik dit voldoende ik weet niet anders nu... als ik meer eet krijg ik buikpijn en dan ben je net een kind als je buikpijn krijgt voelt dat niet goed dus je blijft daarvoor. Als ik eet voel ik precies aan wanneer dat moment is dus nee ik vind dit niet te weinig. Ik kan extra van mijn eten genieten en daar ben ik al heel blij om daar maakt het een stuk makkelijker van! Ook denk ik vaak wauw ik heb heel veel gehad en dan kijk ik erna en denk ik dit is ja net niks, maar ik ben vol dus het is goed. Ik vind het allemaal meer nog bizar hoe het werkt dan dat ik het erg vindt ;)
Na mijn werkochtendje & de lunch ben ik nog even naar het poolbureau gelopen die mij uitleent aan afdelingen en daar nog even mee gesproken. En afgesproken dat ik eerst halve ochtenden blijf werken op dit moment waarschijnlijk 2 dagen in de week. & dat ik sowieso na het bezoek aan de chirurg laat weten wat ik weer allemaal mag doen. Dit had ik al doorgeven, maar ze wilde het ook graag weten na aanleiding van het gesprek met de chirurg.  Het is in elk geval allemaal heel goed geregeld, waar ik me eerst nog zorgen over maakt voor de operatie over geld en werk ect. is er nu een stukje rust ontstaan gelukkig.
Zoals je leest gaat het heel goed met mij, op een paar on gemakjes na! Na de operatie ging ik elke dag op de weegschaal daar ben ik mee gestopt af en toe tussendoor erop staan doe ik wel eens nog, maar ik merkte dat er zoveel verschil tussen zat tussen de ene en de andere dag en zelfs het einde van de week dat ik dood ongelukkig van werd omdat je bang bent dat je iets verkeerds doet en het uiteindelijk meevalt. Na mijn lichte obstipatie en het overgaan op vast voedsel ben ik iets aangekomen, maar dat was qua lichaam niet te zien daar gaan de cm's gewoon wel door. Zo zie je maar weer cm's doen ook heel veel in plaats van kilo's al moet mij dit wel vaak vertelt worden op dit moment. Dan kijk ik naar de weegschaal en roep ik weer nou hoe kan dit nou en zegt me vader cm's meten... ach het komt vanzelf goed het gaat niet te snel niet te langzaam op dit tempo kan me lichaam rustig wennen aan de veranderingen. En dit was me ook al gezegd bij de opnamegesprek door de verpleegkundige het zal misschien niet altijd heel snel gaan, maar je kan op precies dezelfde plek uitkomen als elk andere die een andere operatie heeft gedaan dus daar hou ik me ook erg aan vast.
We gaan rustig zo door en we zullen zien waar we terecht komen, ik ben tevreden in elk geval!
Fijne dag mensen!

Liefs Mandy