Vol goede moed naar 2016!

Hallo lieve lezers,

Vorige jaar rond deze tijd wist ik nog niet dat ik geopereerd zou worden, dat is nog steeds een gek idee. Wat zou het jaar 2015 mij brengen zou ik door zijn voor de operatie of toch niet?
Ik was vanaf oktober al bezig en het was mijn grote geheim, maar ook de angst hoe mensen zouden reageren was voor mij een grote angst. Ja in deze wereld is dat niet gek om dit te denken.
Gelukkig heb ik kunnen inzien dat het geen falen was. Ik hield mij telkens voor dat ik faalde als ik deze stap zou zetten. Ik moest en zou het zelf kunnen en zeker op deze leeftijd, maar naar al die jaren moest ik er toch echt aan toegeven dat het niet zou veranderen met een beetje hulp!

En of het makkelijk is? Nee... dat zeker niet. Lekker makkelijk afvallen.. yeah right! Niet meer jojo'en?? Uuuh.. de weegschaal zegt toch wat anders. Nee voor mijn gemoedstoestand is het soms niet altijd even handig en toch blijf ik er in geloven dat het ooit goed komt. Ik ben bijna op mijn eigen doel. Ik had niet kunnen geloven dat ik dit zou halen toen de huisarts mij vertelde zoveel val je sowieso wel af en keek ik hem vol verbazing aan en dacht u bent gek. Ik zie het allemaal wel. Maar langzaam maar zeker kreeg hij toch gelijk.. en dan ga je toch misschien wat meer hopen. Dat had ik niet moeten doen. Eerst mij richten op het ene en dan op het andere. Mijn motto ik zie wel hoever ik kom was al weer mijlenver op de achtergrond. Maar toch heb ik geprobeerd dit maar weer meer op de voorgrond te houden, want de teleurstelling is des te groter wanneer je weer een stukje bij je doel weggaat. Ik lijk langzaam weer wat af te vallen na dit jojo momentje. Een juich momentje voor mijzelf maar tevens ook een twijfel momentje zal het wel doorgaan of is het maar een grapje van me lichaam.

Het gekke is dat ik gewoon moet inzien dat me lichaam wel aan het veranderen is, maar dat lukt niet altijd.............
Kleding wordt te groot, een maat kleiner word alweer wat te groot en nog houdt ik me vast aan cijfertjes. Cijfertjes die zoveel voor mij betekenen terwijl ik gewoon wil dat me lichaam verandert. Maar dat is voor mij niet genoeg, ik wil ook graag de cijfertjes die goed zijn is dat teveel gevraagd? En tjah dan gaat het me gek genoeg niet om de cijfertjes die de weegschaal aangeeft, maar de cijfertje die erbij horen qua BMI. Al die cijfertjes en waarom? Niet omdat anderen het nu willen, maar ik zelf en ik zal doorgaan al is dat het laatste wat ik doe!

 

Psychisch is het soms wel moeilijk als ik naar mezelf kijk in de spiegel. Ja dan zie ik iemand anders, maar dat beeld is ook alweer verandert. Eerst zie je jezelf als iemand die afgevallen is en een paar weken later ben je vergeten wie je daarvoor was en kijk je naar jezelf als iemand die moet afvallen.
Heel bizar maar ook zeer frustrerend. Foto's van vroeger herken ik mezelf bijna niet meer en dat doet eigenlijk best zeer. Ik wil haar niet verliezen en toch speelt je hoofd een gigantisch spelletje met je, want je bent nog steeds dezelfde alleen heel erg veranderd. Ik ben blij met de keus en heb zeker geen spijt, maar ik wist niet dat dit z'n grote verandering voor je zou zijn (al klinkt dat misschien gek).
Foto's van nu kijk ik oprecht aan met verbazing. Moet je haar zien zeg ik vaak wat is ze verandert zeg ik dan trotst. Maar eigenlijk praat ik dan over die ander die ik zie in plaats van mijzelf, maar ik kan het zelf gewoon nog niet altijd bevatten. Ik herken mezelf soms bijna niet op de foto's. Hoe bizar is dat als je jezelf niet meer herkent.
Wekelijks maak ik foto's om te zien hoeveel verschil er is en daarmee blijft me hoofd nog een beetje bij. Met nadruk op een beetje ik vergeet het zo nu en dan gelukkig is elke week is uiteindelijk nog gelukt, maar ik kijk er niet meer veel naar. Als het 1 jaar geleden is zet ik ze op een rijtje om goed het verschil te zien dat is mijn uit eindelijke doel.. Om trots terug te kunnen kijken op wat ik heb bereikt en hoop nog verder te bereiken.

Qua eten mis ik eigenlijk niks, ik mag alles en probeer ook alles. De meeste dingen zijn me te zoet geworden. Misschien wel net zo goed ik zal er namelijk, maar een beetje van nemen of zelfs helemaal niet. Hartige dingen ben ik meer voor gevallen. Wie had dat gedacht dat ik ooit nog eens een stuk minder zoetige dingen zou eten. Me smaak is gigantisch veranderd in elk geval en ik ben er niet rouwig om.
De december maand is gelukkig bijna voorbij! Al die lekkere dingen en ja ik ben er wel voor gezwicht en gelukkig kan ik dus echt niet tegen veel zoetigheid. Een stukje marsepein was vroeger mijn favoriet en het bleef niet bij 1 stukje.. nee nu bleef het echt bij 1 stukje, want oo veelste te zoet...... Chocolade daarin tegen.. Ik ben en blijf een vrouw! ;) Maar niet meer zoveel als anders..

De kerstdagen heb ik ook prima overleeft vooral 2e kerstdag. Ik dacht dit wordt misschien nog wel het grootste probleem van het jaar. Lekker gourmetten, en nee ik ga me niet overal van onthouden dus gewoon lekker mee doen. Maar blijkbaar oefening baart kunst met uiteten ect. want Af en toe wat eten en veelal veel kletsen en anderen zien genieten dat had ik blijkbaar veel geleerd. Ik miste al het eten niet eens! Zeker niet, omdat ik wel het hongergevoel ken.. maar zeker ook het volle gevoel!
Meestal voel ik dit wel aankomen en is dit niet het geval... tjah dan zijn de wc en ik beste vriendjes en zeg nou zelf dat wil je toch niet? Dus dan stop je zeker wel wat eerder! Het overkomt me niet meer vaak gelukkig. Het gevoel van dat ik teveel eet is ook de deur uit, want ik eet gewoon nog super weinig. Brood is wel weer op de dagmenu een invulling weten te vinden en daardoor gaat het met me suikers een stuk beter.


Lichamelijk gaat het ook wel goed met me. Helaas zijn de steken in mijn buik af en toe goed aanwezig. Volgens de doktersassistente van het ziekenhuis was het me gal. Ik was het direct al niet met haar eens, maar goed dat daar gelaten. Dat overleg ik in februari wel weer met de chirurg of verpleegkundig specialist dan heb ik namelijk mijn 1e jaarlijkse controle na de operatie (beetje vroeg)
In elk geval ben ik tot de conclusie gekomen dat het me darmen zijn die in de knoop liggen of wel dat er hoe smakelijk ontlasting vast zit. Tijdens het natraject dit ook aangeven tijdens het vragen uurtje van de diëtist over ontlasting.. hoe iedereen zijn ontlasting eruit ziet. Mijn ontlasting is juist normaal, maar ik heb er dan juist last van. Tjah, me lichaam weet niet wat "normaal" is blijkbaar.
Sinds ik gestopt ben met de maagbeschermers voel ik me daarbij ook een stuk beter af en toe neem ik ze als me maag geïrriteerd aanvoelt, maar ik heb een stuk minder last van zuren. Het is een wonder!

Wat een jaar, wat een jaar zoveel verandert en er kan nog zoveel meer veranderen!
Ik ben serieus benieuwd wat ze in februari te zeggen hebben en mijn grootste vraag is ook hoeveel zal ik nog afvallen.... want hee mag je niet een beetje nieuwsgierig zijn en wat hoop hebben?
Binnenkort zal ik in elk geval mijn nieuwe kwartaal foto uploaden, want het is alweer zover!
8 maanden zijn voorbij gevlogen nog 4 maanden te gaan voor een jaar overzicht!

Ik wens jullie in elk geval bij deze alvast een gelukkig nieuwjaar & alle goeds van de hele wereld!
Tot volgend jaar!

 Liefs Mandy

Een droom?

Hallo lieve lezers,
 

Wat gaat de tijd toch altijd snel aan het einde van het jaar, vinden jullie dat ook niet?
Me vorige natraject bijeenkomst is alweer een paar week geleden en de volgende staat alweer bijna voor de deur. Hoog tijd voor een berichtje dus! 

Het gaat op dit moment prima met me, ja niet per definitie goed want dan zou ik alleen mezelf voor de gek houden.
De laatste tijd had ik wat last van lage bloedsuikers voornamelijk als ik het druk heb.  Advies gekregen om toch te beginnen met brood of havermout in de ochtend.  Nou zijn dit twee dingen waar ik niet van hou en dus mochten crackers ook als er maar veel toevoegingen inzitten dus bijv.  Volkoren crackers ect.
Dit gaat nu al een stuk beter, maar ik mis de vertrouwde rijstwafels toch ook wel die voelde niet zo zwaar op de maag in de ochtend. Eens moet je van iets afstappen en dit gaat vast ook wel wennen al moet ik eerlijk zeggen dat de rijstwafels nog wel verschijnen op de vrije dagen dan heb ik ook eigenlijk nooit last van suikerdipjes.... Tjah dan gebruik (lees: verspil) ik ook niet zoveel energie.

Verder is gelukkig het maagzuur een stuk minder geworden. Klinkt gek maar ik las wat meer eetmomentjes in. 1 zie ik dat op de weegschaal dat het weer keurige grafiekjes oplevert en 2 ik voel me een stuk beter erbij. Gaat dat laatste er niet vooral om? Als ik me goed voel komt de rest ook wel.
Daarnaast heb ik er soms ook wel last van in bed eerder moest ik dan direct uit bed naar het toilet, maar kwam er bij toeval achter als ik op de andere zij ga liggen het langzaam aan dan verdwijnt. Nou dat is toch een veel betere oplossing, dan blijft de slokdarm enz tenminste rustig.
Dus al met al gaat het dus prima met me! 

De weegschaal en ik zijn daarnaast nog dikke vriendjes ondanks ik ook wel aankom en weer dubbel afval. Tjah je zou er moedeloos van worden en dat werd ik ook... Vooral de eerste keer wat is er gebeurt, nee het zal toch niet, is het mislukt? Allemaal vragen die in je hoofd opkomen waar bij je denkt dit was het we gaan weer terug naar af.
De onzekerheid sloeg toen wel even toe, maar week erna viel ik weer keurig af om die week daarna weer aan te komen...
Hopeloos en dan maar de grafiek beter bekijken het ziet er allemaal nog keurig uit en uitrekenen vanaf de operatie hoeveel je gemiddeld per week afvalt en dan zie je gelukkig dat het allemaal nog prima verloopt.
En daarnaast hoor je dan ook wel in je omgeving wat verander je! Ja de cm's gaan natuurlijk gelukkig wel door en dan zijn alle onzekerheden plots weer de deur uit. Klinkt gek maar het is wel zo. Geeft de weegschaal wat kilos in de + aan dan kijk ik erna noteer het en ga weer verder.

Dat het goed gaat werd ook bij het natraject vertelt. Ik heb daar natuurlijk ook  nog steeds een weegmoment en een meetmoment. En in een maand tijd 2kg eraf en 5cm! Vooral die cm's gaan lekker, ik kan niet geloven dat er steeds minder van mij over blijft..  Gelukkig heb je daar de foto's voor. 

Verder merk ik soms wel door de weinig ruimte in de buik dat de darmen hun plekje moeten hervinden vooral met bukken of draaien op bed voel ik het soms net alsof ze even in de knel zitten. De steken zijn inmiddels weg, maar dit voelt ook niet altijd prettig. Gelukkig duurt dit altijd maar even. Zoals de doktersassistente zei bij het con je gaat wel van het 1 naar het ander.
Waarop ik zei klopt, maar als dit alles is dan gaan we gewoon zo verder en zie ik het over een jaar wel. Soms vergeet ik dat het nog geen jaar geleden is dan moet ik er zelf ook wel eens op gewezen worden haha

27 oktober was mijn vorige natraject moment die bestond dit keer uit een gesprek met de diëtist en beweging.

Met de diëtiste hebben we allerlei producten vergeleken. Producten waarbij word beweerd dat er minder suiker in zit, maar zoals de diëtiste zei minder suiker, maar wat zit er dan wel in? Of minder vet? Ze vervangen het niet met lucht want meestal blijft het gewicht hetzelfde. Dus nee niet klakkeloos oo fie kreten afgaan maar in de supermarkt verschillende producten vergelijken voor je iets meeneemt. Of ik nou direct in de supermarkt alles zou controle denk ik niet, maar het woordje light hoeft dus niet te betekenen dat het beter is.
Met als tip als je een keer wat lekkers wilt neem dan de gewone variant meestal verschilt het niet zo heel veel en als je, je gewoon aan de porties houd is er niks aan de hand.

Daarna gingen we sporten en dit was ook tevens de laatste keer. Jammer want ik vond het eigenlijk best leuk! Haha
Die dag stond er weer yoga op het programma..  Eerst weer de ontspanningsoefening (vorige blog ;) ) en daarna vreemde poses uithalen.
Of te wel bomen enz na doen..  En daar deed ik een beetje teveel mijn best voor met als gevolg volgende dag spierpijn en een nek die vast zat.. Oeps! De vorige keer kon ik toen nog wel handballen, maar helaas kon dit nu echt niet. Een onverwachte beweging en het trok door het hele lichaam. Nou dan is het masr weer een geluk dat we geen beweging meer hebben daar dat we niet weer in de knoop raken hahaha

En toen was er een half jaar om..  Heel bizar dat het zo snel kan gaan. Zo begin je een jaar geleden op 13 oktober 2014 met alle gesprekken in het ziekenhuis en start je traject en een jaar later ben je al geopereerd en ben je tevens bezig met je natraject...
Ik kan het soms niet geloven dat het allemaal zo snel is gegaan dat ik soms hrt gevoel heb droom ik dit nu? Maar het is geen droom het is een waar nieuw leven! Net alsof je opnieuw geboren bent...
Dit betekende ook voor het eerst weer bloedprikken. Ik ben benieuwd wat de uitslagen zijn. Ik zal vast niet goedgekeurd worden, maar dat zien we dan wel weer..  Eerst maar afwachten en eind van de maand bellen voor de uitslag.

Verder was het jaar al beter, maar het word alleen maar beter!
Vorige week kreeg ik te horen dat ik een keus moest maken op mijn werk in welke pool ik wilde blijven. Ik werk op verschillende afdelingen binnen het ziekenhuis, maar op twee afdelingen word ik regelmatig ingezet. Daar waar ik beide met plezier werk de dagbehandeling oogheelkunde & de kraamafdeling. Nou moest ik eigenlijk gewoon keihard tussen deze twee voornamelijk een keuze maken. De dagbehandeling blijft in de volwassenpool en de kraamafdeling gaat naar de kinderpool ivm zieke pasgeborene.  Keuze die ik binnen een dag moest maken en wel overwogen besloten voor de kinderpool mede omdat daar mijn hart meer ligt. Op de dagbehandeling had ik ook regelmatig wel kinderen en dat vond ik toch altijd hrt leukst. Toch vond ik het wat moeilijker om te zeggen bij de dagbehandeling dat ik niet meer daar kan werken. Ik heb het er super naar mijn zin gehad en hoopte eigenlijk dat ik het er nog bij kon blijven doen, maar helaas kon dit niet.

Ik wil mijn collega's van daar dan ook via deze weg nogmaals super bedanken! Bedankt voor al jullie informatie en collegialiteit tijdens mijn werkzaamheden bij jullie! Ik vond het reuze gezellig en ook bedankt voor jullie steun en belangstelling rond de operatie en mijn herstel daarna & ook de leuke kookworkshop met jullie zal ik niet vergeten! We zien elkaar vast geregeld nog wel eens in de wandelgangen ect.

Daarnaast vandaag ook een gesprek gehad over vaste uren.
Per 1januari 2016 mogen er geen 0urencontracten meer uitgegeven worden (hoge uitzonderingen daar gelaten) en mag je op je huidige contract uren claimen als je meer dan 12 maanden in dienst bent. Dat houdt in de duur van het contract wijzigt niet, maar wel krijg je dan vast uren met bijhorende voordelen en minder leuke voordelen haha.
De uren worden over de afgelopen 12 maanden berekent dit betekent voor mij:
28 uur per week vast!
Ik ben zo super blij toch een beetje meer zekerheid en meer rust, want ik krijg ook vakantiedagen en ik plande nu alles zo strak dat ik net zoveel werkte als in maanden zonder vakantie. Dus nu extra genieten van vakanties ;)

Zoveel goede dingen in 1 jaar! Wie had dat ooit kunnen bedenken de operatie was al een hoogtepunt, maar het word alleen maar beter!
Nou lieve lezers, hier laat ik het bij tot de volgende keer. 

Liefs Mandy

Wanneer de strijd nog niet stopt..

Hallo lieve lezers,

Soms zeg je tegen jezelf: je moet ook weer eens een blog schrijven en ken je dat gevoel dat het dan al ineens weer een paar weken verder is.
Juist zo gaat het bij mij ook ik wilde na het vorige natraject bijeenkomst al een blog schrijven, maar dat is er een beetje bij gebleven.
Maar hee, beter laat dan nooit en geen bericht is goed bericht zeggen ze toch altijd? Dat laatste is nog even een puntje, maar daar over later meer.
Deze maand had ik 2 keer een natraject bijeenkomst dat zal wel gekomen zijn door de vakantie die we hebben gehad daarvan. Mij hoor je niet klagen een maandje rust van alles was ook wel even lekker.
Hebben jullie ook een fijne vakantie gehad? Ik wel ben 2 keer naar Centerparcs geweest met Mystery Park van bungalows.nl. Echt een aanrader in het laagseizoen goedkoop & in het hoogseizoen des al niet te min al zijn de prijzen dan natuurlijk ook nog wat duurder. Ik had wel de goede weken uitgekozen met de hitte golven zat ik steeds van mijn vakantie genieten.
Hoezo, beter plannen kan niet! Natuurlijk helemaal bijgetankt om weer met vol goede moed verder te gaan waar we mee bezig waren.

Het eerste natraject na de vakantie stond in het teken van vitamines en mineralen, welke heb je, wat doen ze in je lichaam noem maar op. Erg leerzaam en ook wel fijne herhaling van me opleiding.
Tja, ook ik weet dat niet altijd alles meer, maar zitten we daarom daar ook niet om wat te leren?
Die dag stond er ook een looptest op de planning 25m zovaak mogelijk op en neer in 6 min.
Het natraject in oktober staat hier ook weer in het teken van en dan hopen dat je natuurlijk meer kan.
Al zou dat niet zo zijn ik ben tevreden over de vorderingen die ik maak op het gebied van conditie.
De week ervoor ben ik namelijk begonnen met handbal en zo waar kan ik het mee doen! Wat een verschil met voor de operatie en wat een juich momentje.
Zelf merk je niet altijd wat voor impact het met zich mee brengt zoveel kilo's, maar naar mate ik meer afval merk ik nu toch daad werkelijk het verschil.
Het sluipt er gewoon bij in en dingen pak je anders aan zodat het alsnog weer makkelijker word.
Over het afvallen gesproken dat gaat nog steeds keurig! En als ik de weegschaal mag geloven ga ik bijna de -25kg aanraken.
Wie had dat mij ooit kunnen vertellen!  voor de operatie weet je nooit waar je beland, maar nu probeer ik toch steeds meer te hopen op bepaalde doelen. Al liggen die voor mij niet helemaal vast! Ik zie wel hoe het loopt en ben zeker blij met het resultaat.
Zelf zie ik het helaas nog niet altijd zo.. ik maak elke week foto's dat helpt me wel grotendeels.
Me kleren gaan ruimer zitten en dat mensen het zien doet mij veel goeds en kan ik het toch een beetje bij beetje geloven dat ik echt aan het veranderen ben.
Hopelijk gaat mijn hoofdje ook een keer meewerken en niet alleen me ogen in de spiegel, maar de tijd zal het leren we zijn nog geen jaar verder.
Over kleren gesproken ik moest er toch echt aan geloven dat ik op me werk een kleiner pak aan moest! Dat was wel even een slik momentje want het vertrouwde moest plaats maken voor iets nieuws. Zelfs mensen die niet weten van dit zeiden is dat jasje niet te groot? uuh ja dan moet je het toch echt maar gaan veranderen in positieve zin natuurlijk! :-D

Verder gaat het over het algemeen goed. Al begin ik soms toch wel klachten te krijgen waar ik niet heel veel aan kan veranderen.
Poosje terug de huisartsenpost aan de telefoon gehad voor de 2e keer die dag werd ik wazig voor mijn ogen met lichtflitsen alleen 's avonds ook met uitval van de arm en mond met gevolgen van dien dat ik dacht dat ik ging stikken. Ik werd gerustgesteld dat het waarschijnlijk migraine is en dat ik gewoon kon gaan slapen, maar het in de gaten moest houden..
Daarna er nog niet weer last van gehad, maar bij het vorige natraject toch nagevraagd en helaas door de hormoonhuishouding kan dit meer aangewoekerd worden. Gelukkig heb ik er niet zoveel last van dat ik thuis moet blijven, maar die uitvallen hoop ik liever toch niet weer mee te maken ;-)

Daarnaast kan ik ook blijkbaar niet meer goed tegen zure dingen of bijv sinaasappelsap vooral dit laatste krijg ik echt een opgezette buik van het kan geen kant op meer. Valt mee te leven.
Haha ik kijk overal maar positief tegen aan dan dat ik er een probleem maak daar kom je nergens mee. Voornamelijk zie je een glimlach van mij en dat zal altijd zo blijven ook al zal het wat minder gaan.
Daarbij heb ik steeds meer last van maagzuur. Keurig mijn maagbeschermer innemen helpt tot nu toe nog wel en ligt er ook aan wanneer ik eet. Als ik net eet en dan op bed ga liggen kan ik ook wakker worden met het gevoel dat ik stik.. want ik haal het omhoog maar probeer het daarna weg te slikken. Beetje jammer dat ik niet denk het moet er gewoon uit want dat gebeurt uiteindelijk toch wel.
Net als last in me zij komt ook regelmatig voor maar ik maak me nog nergens ongerust over.

Meer dan het doorgeven kan ik toch niet doen en afgelopen maandag wel even met de huisarts erover gehad daar werd gezegd: hou het even in de gaten het hoeft allemaal niks te betekenen en kan ook weer wegtrekken.
Hij ging ook even psychologisch bij mij langs hoe ik het ervaar en ook het minder eten.
Vind ik het niet vervelend? Nee, ik kan gewoon niet veel op,  maar denk wel altijd dat ik teveel eet en dat moet niet de verkeerde kant op slaan natuurlijk.......... een strijd die nooit zal stoppen!
En uiteten? Graag! & vooral wokken en buffet restauranten. Geen verantwoording afleggen, regelmatig heen en weer lopen met kleine porties geen probleem. Pizzaria? Vragen om een bambino. Kan dit niet dan de normale en gewoon meenemen de rest. En zo min mogelijk beleg! Dan kan ik er tenminste nog wat van op ;-)
Je hoort het al ik word er super makkelijk in en laat de verkleining nog steeds niet mijn leven bepalen en bovenal vind ik het ook nog eens gezellig!! & is dat niet het belangrijkste.

Vandaag had ik weer een natraject bijeenkomst even wennen een half uur later aanwezig zijn, geen gesprekken maar een beweegworkshop stond op het  programma. Samen met een andere groep hadden we dit samen en in 1 woord ik vond het LEUK!
Eerst wel zoiets van de hele ochtend sporten 3uur lang zijn ze wel goed geworden.. maar dit viel achteraf gezien eigenlijk reuze mee we hadden 2x een uur.
Het eerste uur hadden we bommen of te wel verschillende oefening in een dansje op muziek. Echt leuk minder intensief als zumba maar intensiever als streetdance wat ik vroeger veel gedaan heb. Uiteindelijk konden we met de hele groep een cheochrafie.
Ik vond het ook knap van ons dat we allemaal meededen en een knap staaltje werk lieten zien aan de begeleider.
Ook hadden we wat oefening met een swissbal of te wel een skippybal zonder hengsel. Veel herhaling voor mij vanuit mijn sportschool verleden ;-) maar sommige dingen toch nieuw en voor mij onmogelijk.... haha niks voor mij in elk geval.

Verder hadden we nog een yoga sessie en nee geen vreemde poses uithalen, maar meer gericht op ontspanning en je lichaam even helemaal tot rust brengen op rust gevende muziek.
Toen we hier aan begonnen en de muziek werd gestart begreep ik gelijk wat de bedoeling was en had ik het daar even moeilijk mee. Dit had ik al vaker moeten doen toen ik vroeger bij een psycholoog liep een gevoel van verdriet kwam weer over me heen en een tel ratelde alles van het verleden weer door me heen. Ook al denk je dat je het hebt afgesloten diep van binnen zit er toch nog een deurtje met deze gedachten en emoties.
Al snel kon ik dit deurtje gelukkig weer dicht doen door de positieve dingen naar de voorgrond te halen net wat er van ons verwacht werd.
Ik kijk er wel met een goed gevoel op terug, maar ik vond het toch ook wel best beangstigend en voelde me daarna ook wel raar gelukkig zat toen het natraject er op, het had niet langer moeten duren in elk geval! ;-) Maar misschien ook wel goed om toch weer eens mijn cd hiervan terug te pakken en dit 's avonds voor het slapen gaan ook vaker te doen, want ik voel me er wel een stuk rustiger weer door. Wie had dat ooit gedacht dat het toch nog eens weer op een andere manier me leven in komt.

En voor de mensen die mij niet zelf op facebook hebben hier een aantal cijfertjes tot nu toe:
- 17 cm kwijt
- 24,6 kg kwijt vanaf het pre dieet voorafgaand aan operatie
- 21,2 kg kwijt vanaf de operatiedag
Cijfertjes waar ik zelf best trots op ben!

En ik kon het niet laten even een foto mee te posten van vorige maand waar ik best trots op ben!

Nou lieve lezers nog een hele fijne dag & tot de volgende keer.

Liefs Mandy

Wat is dromen... daar waar de tijd vliegt!

Hallo lieve lezers,

Het is alweer een tijdje terug dat ik een blog heb geschreven en dat betekend alleen, maar dat ik niet stil zit of me verveel! Eindelijk zal ik ook eens wat foto's laten zien van mijn transformatie, maar die krijgen jullie pas te zien aan het einde (dus wel eerst lezen hea! haha)
3maand geleden is het alweer dat ik de operatie achter de rug had en heerlijk naar huis mocht.. 
Ik weet nog goed dat ik thuis baalde en wel weer terug wou het zat me even allemaal goed tegen!
Nu daar op terugkijkend ben ik wel heel blij dat ik het gedaan heb alles is al zoveel makkelijker als voor die tijd en wat ik heb bereikt had ik zonder de operatie alleen maar over kunnen dromen.

3maand later en ik ben bijna 20kg kwijt vanaf het pre dieet, waarvan ik dacht dat zullen we wel zien of we dat halen in zo'n korte tijd is het me toch gelukt!
Al met al ben ik in het begin iets aangekomen & na de vakantie stil blijven staan en voor de rest gaat het alleen maar naar beneden van 0,5kg tot 2kg er is geen touw aan vast te knopen.
In het begin vond ik het zo fijn dat de weegschaal naar beneden ging en ging ik er wel vaker op maar nu is het maar 1 keer in de week niet vaker want tjah de weegschaal schommelt in die week ook heus nog wel net als voor de operatie zelfs daar kan je niet van op aan wat het dan zaterdag uiteindelijk word haha

Zelfs op vakantie gaan is geen ramp meer normaliter kom ik altijd wat aan maar nu bleef ik gewoon stil staan niks eraan of eraf.. 
Ik dacht dat ik droomde en al was ik iets aangekomen dan nog weet je waar door het komt!
Elke dag kijk ik in de spiegel en zie ik iemand anders voor me staan in het begin zag ik het niet maar stilletjes zie ik toch nu ook de veranderingen!
Trots op wat ik heb bereikt en nog ga bereiken want hier stopt het nog niet.
Ik kan niet wachten om zaterdag op de weegschaal te staan en een nieuwe mijlpaal te bereiken of te wel nog dichterbij de 2 cijfers te komen!
Het gaat allemaal zo snel het ene moment denk je huh gaat dit wel snel genoeg, maar ik vind het zelf een relaxt tempo zo en me huid trekt nog mooi mee dus dat scheelt weer.

Het enige baalmoment wat ik heb gehad is dat alles naar beneden zakte dus of te wel  nog meer in me buik ging zitten...  Zelfs winkelen naar kleren maakte ik me druk en zag ik mezelf nog dikker dan ik was ondanks de kilo's die ik kwijt was...  Maar blijkbaar moest ik even kwaad worden haha want daarna ging dit ook ineens wat meer krimpen haha ja als het nergens meer weg kan dan komt het vanzelf goed!

Nu denk je onee niet teveel kopen!! Dat weet ik haha ik koop ook niet veel en alleen in de sale ;) me kleren worden te groot en ik wil er wel netjes bijlopen en ach zeg nou zelf vrouwen en shoppen dat kunnen we altijd toch wel...  Haha ik tenminste wel!
Een tijdje terug heb ik ook een leuk jurkje gekocht die vond ik zo leuk hij paste alleen nog niet ach daar groei je wel in zei me zusje haha een andere kant van de wereld. Maar het klopte wel ik moet nog heeeel eventjes wachten maar hij past al veeel beter geduld word beloond zeggen we maar zo en je hebt een doel om naar toe te leven!
En niet geheel onbelangrijk voor het psychische gedeelte is dit ook goed dan zie je in elk geval als je het nog niet zag dat er echt wel veranderingen zijn.

Qua eten gaat het ook goed ik kan eigenlijk alles wel eten behalve brood is nog niet mijn favoriet..  Of het valt verkeerd of het doet zeer en licht er ook nog aan wat voor broodbeleg.. 
Pff haha maar ik moet wat meer van de rijstwafels af...  Want die zijn niet aan te slepen!
En melk valt sinds 2 weken niet goed waarschijnlijk te vet met combinatie van slijmvorming.. 
Tjah hoezo snel vol zitten ik heb de laatste week ook weer wat last van de luchtwegen niet heel erg maar meer slijm dus dat slik ik steeds weg helaas vind me maag dat geen goed idee dus die drukt het omhoog!
Gelukkig gaat er geen eten meer mee naar buiten hoe die dat doet geen idee hhaha och en ik heb soms last van lucht ook als ik niks eet helaas kan ik niet zo snel uit mezelf boeren dus kwam me zusje met de tip om je neus dicht te knijpen en je oren proberen open te ploppen net als in het vliegtuig..  Nou daar kwam we toch een luide boer aanzetten en ik voelde me meteen een stuk beter..  Haha dit helpt niet bij een beetje lucht maar wel als ik een opgeblazen gevoel heb tjah je moet soms iets proberen om het gemakkelijker te laten voelen ;)

Al met al ben ik zeer tevreden en hopelijk is het ziekenhuis straks ook weer net zo tevreden als mij!
Ik heb even vakantie van het natraject dat begint pas weer in september ben heel benieuwd wat hun dan te zeggen hebben, maar dit pakken ze mij niet meer af haha!

Ik wil iedereen via deze weg een hele fijne vakantie wensen, al dan al niet gehad!

Liefs Mandy 

Tjah, jullie dachten vast ze vergeet wat ;) maar nee hoor! 

Hier is hij dan (als je erop klikt word hij groter..) de eerste foto lijkt overdreven maar dat is gewoon de realiteit en ik had een kleiner hemdje aan wat zo te zien niet bleef zitten ;) :

Het gaat zo hard... de weken!

Hallo lieve mensen,

Vinden jullie de weken ook zo snel gaan? Voor we het weten is het weer kerst en bijna een nieuw jaar. Nee, maar serieus de weken vliegen voorbij dat komt denk ik ook, omdat ik nu weer veel meer kan en mag doen. (Gelukkig!)
Vandaag zijn er precies 7 weken om en wat een wereld van verschil met 7 week geleden toen dacht ik nog een dag na de operatie breng me maar weer terug dit gaat zo niet, dit komt niet goed en moet je nu zien.. ik zou op dit moment niet anders willen en heb er nog steeds geen spijt van!
Alleen het feit dat er eten naar de prullenbak wordt verplaatst daar heb ik soms nog moeite mee, maar gelukkig kan ik dit wel direct en zit ik er niet mee te treuzelen of toch nog een hapje extra proberen.
Nee, dat laatste gaat hem ook echt niet worden ja als ik even weer een kwartiertje stil zit dan wil er nog wel eens een stukje komkommer of tomaatje extra verslonden worden, maar dan houdt het ook echt op haha.
Het eten gaat prima, ik kan niet veel op en dat ik dat erg vind? Nee, ik geniet er des te meer van! Me smaak is sinds de operatie echt veranderd dus ik probeer alles gewoon weer opnieuw te proeven ook dingen wat ik niet lekker vond voor de operatie en tot nu toe gaat er dan weer een hele wereld voor mij open.
Qua eten kan ik eigenlijk vrij wel alles nog wel hebben soms valt het niet goed dan probeer ik het later nog eens. En bepaalde dingen vind ik ook helemaal niet meer erg dat ik het niet krijg er zijn nog zoveel andere dingen. Macaroni viel niet goed. 1 dacht ik dat het door de ketchup kwam.. dat was ook zo maar de Macaroni zelf ook niet.. dan maar weer een andere keer proberen. De ketchup laat ik alleen sowieso nog staan ik zie wel weer wanneer dat aan bod komt ik mis het niet.. Net als fritessaus kan ik ook niet tegen maar wel in combi met curry.. tjah vreemd lichaam heb je soms ook ach en hoevaak krijg ik dat nou? haha 1x in de week op zaterdag als ik iets lekkers mag eten..
De hele week doe ik alles wat in het voorkeurslijstje sta en heb met mezelf afgesproken dat ik dan op zaterdag of zondag net hoe het uitkomt iets lekkers mag eten zelfs dan is het soms nog gezond, omdat  sommige vleessoorten daar ook bij past. Och en kaas valt niet altijd goed is me te vet, maar voor de rest lukt alles aardig nog.
Ontbijt is inmiddels grotendeels van de rijstwafels af en vervangen door beschuitjes. Dat voelt toch nu net ff wat fijner al heb ik soms ook nog wel genoeg aan een rijstwafel het ligt net aan de dag.
Het drinken en eten gescheiden houden gaat gelukkig ook nog steeds goed heeeeeel af en toe een iniminie slokje tijdens het eten, maar dat is meer omdat er iets dan heel zout is.
Ik weet gewoon als ik drink dan eet ik niet, want ik ben dan al vol van het drinken het is even passen en meten, maar dan heb je ook wat.
Afgelopen weekend ook voor het eerst weer echt uit eten geweest bij een wegrestaurant. Ik had alleen een halve kip genomen en nou ik vond me dat toch sneu voor die kip.. echt me hele bord was gevuld met een kip de rest had ik al niet genomen en dit leek wel een hele kip ipv een halve... nou ja toch geprobeerd wat te eten helaas kreeg ik hier ook nog eens buikpijn van want het was super droog met de gevolgen dat het als een bom in me maagje viel.. zelf eerst niet door dacht ik heb nog geen honger dus dan wil het ook niet maar me zusje nam er wat van en die zei goh heb jij geen last?.. oeps haha
Tjah, de bereidingswijze is soms ook het halve werk in het proces. Toen dat werd gezegd maar wat van me zusjes bord meegepikt om toch nog iets binnen te krijgen en uiteindelijk was ik vol zat.
Ach zo leer je alleen maar weer dat ik dan echt iets moet kiezen wat gebakken moet worden en achteraf had ik ook wel met me zusje mee kunnen eten, want die heeft per tijden een psychologisch maagverkleining ondergaan ;) die eet natuurlijk vaak met mij dus als ik zat ben stop ik en bij haar ook een seintje dat ze niet lang meer door eet.. handig haha zo komt haar afval doel nog sneller in de buurt! Zei valt altijd wel af kost wel moeite maar het lukt er en het blijft er ook af alleen als ze weer brokkepilootjes nadoet...... ;) ;) ;)
Dit gaat tot dusver allemaal goed en ook wel vreemd om bij anderen te eten voor het eerst bij familie geweest te eten. We waren namelijk even op kraambezoek bij onze neef en nicht die hun 2e dochtertje hebben gekregen! (hoe leuk! :) ) Haha en lekker verwend zijn ze weer door mij en mijn zusje! Echt weer om op verliefd te worden zo lief en klein! & ook de andere dochter is zo schattig en die kan natuurlijk alweer wat meer.. drukke dag gehad maar super leuk.. zelfs een tuinhuisje ingesleept nou ik kon erin in uit haha over vele maanden verder zal dat vast nog makkelijker gaan dan houd ik een theekransje met me achternichtje haha... nou en het eten ging ook perfect lekker hamburgers gehad of te wel ik 1 haha een klein deel in de prullenbak beland, maar zo leer je elke situatie weer kennen en nee ik ben niet van plan om achter de geraniums te gaan zitten dat kan over 60 jaar nog wel eens! Ik geniet van elke dag na me operatie en dus nog extra van het eten de smaken zijn intenser en de geur ook... haha dat laatste is niet altijd even fijn want ik ruik gewoon weer alle luchtjes ook diegene die ik totaal niet gemist heb!
Verder was het afgelopen week ook weer een week van nieuwe dingen. Het eerste natraject dagje zit er op en ik vond het zeer leerzaam en duidelijk!
Eerst hadden we gesprekken met de psycholoog en diëtist samen erg leerzaam hoe anderen erin staan en de gedachtes en ook de tips met het eten.
Oe.. en wat was ik blij dat de diëtist zei ik wil dat jullie je 's avonds richten op het vlees en groente de rest haal je wel uit andere producten als je die overdag maar eet. Dit willen ze graag omdat je dan genoeg eiwitten ect haalt uit je vlees wat we wel nodig hebben. De volgende keer zou hij hier meer aandacht aanbesteden dus ik ben benieuwd. Het lijkt net een klinische les wat ik wel eens voor me werk heb dus erg intressant.
Daarna ging ik me even wegen en meten in de pauze dit moet namelijk elk natraject zo houden ze je in de gaten of je wel de goede kant op gaat. Nou en dat ging ik vanaf de operatie -10kg! & de buikomtrek is met 4 cm weggestreken. Ze waren hier over zeer tevreden helaas niet over het braken wat ik 1-2 in de week deed, maar ik maakte me geen zorgen ik vind vaak elke dag, maar dit was voor hun al teveel. 1 ding scheelde ik moest nog naar de chirurg dus ik zou het daar wel bespreken.
Hierna had ik een beweegmoment lekker met gewichtjes aan de gang en de buikspiertjes af en toe vond ik het toch wel wat trekken dus dan maar rustiger aan, maar verder vond ik zelfs dit onderdeel leuk ;) Daarna zat de ochtend er alweer op gaat dan ineens wel heel snel en is de volgende keer pas weer in september.. hoezo zomerstop!
Vrijdag was het dan de dag van de nacontrole ik vond dit toch wel zeer spannend ook al zou het niet zoveel voorstellen. Ook ging ik voor het eerst alleen naar het ziekenhuis, want me vader geniet van een welverdiende vakantie (moet ook gebeuren hea )
Wat gesprekken gevoerd in de wachtruimte er was op dat moment ook weer een screening aan de gang en dan denk pff gelukkig heb ik het er allemaal alweer opzitten... en dat in nog geen jaar!!
Vorig jaar rond deze tijd was alles nog niet in gang gezet dat is pas in augustus gebeurt en in juli had ik het besloten (na 2 jaar) wat bizar is dat dan eigenlijk dat je het er nu al op hebt zitten.. zo snel in elk geval.
 Nou even weer terug naar de afspraak met de chirurg een heel fijn gesprek gehad en ze was in 1 woord zeer tevreden het betekende ook dat ik nu -10kg van de operatie kwijt was, -13 kg zelfs vanaf de screening en voor mijzelf betekent dit dat ik op dit moment vanaf zaterdag zelfs -14,5kg kwijt vanaf de start van het pré dieet! Dat zijn toch wel mooie getalletjes helemaal, omdat ik het voor de operatie presteerde om maar -6kg eraf te krijgen dus ik ben super trots dat ik dit al behaald heb! Waar het schip strand? Geen idee, we zien het wel op dit moment val ik nog lekker af van 1 tot max 2kg.
1x ben ik was aangekomen maar ook waarschijnlijk meer door de vochthuishouding en gelukkig niet veel, maar dit zal misschien nog wel vaker voorkomen. Een schrikmomentje maar je leert er wel weer van.
Verder het trekken in de buik qua littekens ect kon nog komen dat ik binnen een bloeduitstorting heb gehad of dat het binnen toch nog niet helemaal geheeld is.. of te wel ik moet gewoon nog rustig aan doen. Aangezien het feit dat ik weer zwaar mocht tillen dat mag ik langzaam opbouwen, maar wel met zekere mate tot ik het echt niet meer voel trekken.... dat houd dus ook in dat ik gewoon nog op deze fiets door moet gaan met werken 3uurtjes per dag en nog niet zovaak en langzaam uitbreiden. Zelfs me werk had hier al rekening meegehouden hoezo iedereen let goed op mij??? haha gelukkig maar anders was ik vast alweer retour afzender geweest.. haha
Oja en het feitje braken en na alles thuis na te zijn gegaan n.a.v. het braken.
- eet ik te snel?
- eet ik te veel?
- valt het goed?
- Drinken?
Nou ja eigenlijk kon ik alles met nee invullen behalve waar ik toen ineens aandacht was dat ik last had van de ontlasting 1x was ik zo een knikker aan het schieten dat er gewoon bloed en alles bij het ontlasting zat dat ik dacht dit gaat zo niet langer en laxeermiddel had genomen en gelijk na inname voelde ik me al een stuk beter me darmen ging weer beter aan het werk en toen ik het kwijt was kon ik weer beter eten en heb ik sindsdien niet meer gebraakt. Ik voelde me namelijk ook al een paar dagen niet echt lekker in me vel je kan er behoorlijk last van hebben.
De chirurg gaf mij hier ook in gelijk dat je daar goed ziek van kunt zijn en daarmee werd dus ook het braken opgelost wat ik sindsdien niet meer gedaan heb tot nu toe (afkloppen)... tjah zo iets kleins maar het kan zo in de weg zitten.. hahah goeie leer voor de volgende keer denk niet dat het zo snel weer komt dit was waarschijnlijk door het feit overgang vloeibaar naar vast.. tja dat eerste glijd natuurlijk gewoon door hahah ;) ;)
Het zijn wel dingetjes om over na te denken en ook van ligt het echt niet aan het eten, nee dit keer niet maar het kan natuurlijk wel zo blind ben ik nou ook weer niet.
Nou lieve mensen, ik laat het hier bij ik hoop dat het nog even mooi weer blijft want i love it! :)
Op naar zaterdag een gezellige kookworkshop met de collega's van de oogheelkunde ik ben benieuwd, maar het word vast gezellig!

Liefs Mandy

De tijd vliegt voorbij!

Hallo lieve mensen,

Wat gaat de tijd hard.. het is vandaag precies een maand geleden dat ik werd geopereerd. Als je er zo mee bezig bent merk je ook dat er 2 dagen verschilt zit met vorige maand.. bizar haha.
Ik was natuurlijk op maandag geholpen dus dat was eigenlijk 4 week, maar goed ik hou het lekker bij de datums dat is een stuk makkelijker voor over een paar maanden! ;)
Een maand waar veel in is gebeurd en ook mijn leven op zijn kop heeft gezet, waar ik dacht waar ben ik nu in beland tot aan de goede momenten. Tja, elke fase moet je door heen en er is ook een heel verschil met mensen die niet zijn geopereerd in me eigen omgeving en wel zijn geopereerd. Als ik ergens mee zit zeg ik het ook en dan wordt me eigenlijk bijna elke keer wel gezegd over de dingen die ik lees. Lees het maar leg het naast je neer iedereen kijkt overal anders tegen aan.
Hierbij ook alvast een bedankje voor alle leuke berichten die ik tot nu toe heb mogen ontvangen dit deedt en doet mij veel goeds!
Het vloeibare zit er eindelijk op en ook direct van heel veel dingen wat ik in mijn vloeibare gebruikte om het smakelijker te maken.
Doordeweeks lekker gezond en in het weekend een keer zondigen kan geen kwaad, maar ook daar kijkt iedereen natuurlijk anders na. Iedereen moet het gewoon doen hoe hij of zij dat zelf wil gaan doen. En we zijn toch zeker niet in een strafkamp beland? want soms echt kreeg ik dat gevoel wel eens.
Het overgaan op vast voedsel ging eigenlijk prima en dan merk je pas hoe weinig je kan eten.... tijdens je vloeibare heb je daar eigenlijk nog geen flauw idee van ja je eet wat minder hapjes, maar goed je denkt dat komt wel goed.
Er zijn al wel wat dingen wat ik voorlopig niet meer aanraak, omdat het gewoon verkeerd valt en niet lekker aanvoelt in de buik. Maar goed er blijven genoeg dingen over!
's ochtends at ik de eerste week 1 rijstwafel nou inmiddels kan ik er 2 op. Bij zowel lunch als ontbijt en het gekke is laatst had ik een lu mini crackertje in de hand die heb ik weer weggelegd en een rijstwafel gepakt. Ik ben op dit moment helemaal in to the rijstwafels ;)
Ook de brinta is nog steeds wel in beeld ik luste dit nooit, maar me smaak is erg veranderd na de operatie (wat ze gedaan hebben weet ik niet, maar dit was al sinds me 12 jarige leeftijd verandert na een operatie ;) ) ook de geur is stukken beter volgens mij hebben ze alles ook direct maar open gezet!
Ik ben er hartstikke blij mee in elk geval! :)
Tussendoortjes gaat in de ochtend nog niet altijd goed dan kijk ik op de klok en denk ik oeps.... want ik kan gewoon niet drinken en dan wat eten ik moet echt een half uur wachten of langer zelfs.
Voor de operatie dacht ik hoe ga ik dat straks doen na de operatie maar het gaat gewoon gelukkig vanzelf bij mij heel bizar ik sta nog steeds heel vaak met open mond te kijken.
Van de week had ik ook dacht ik voor mij een normaal portie eten opgeschept, maar bleek toch veelste veel te zijn. Gelukkig weet ik wanneer ik vol ben en als ik door eet ik pijn zal krijgen dus nee dat doe ik dan ook niet en de prullenbak is me beste vriend. In het begin vond ik het wel heel zonde alles waar ik maar iets van moest laten staan dacht ik ah dat kan straks wel als tussendoortje zoals een rijstewafel voor de helft zonde om  weg te gooien. Me vader heeft toen gezegd het is niet zonde jij hebt het niet nodig dus gooi het gewoon weg jammer dan anders was het ook weg geweest en nu krijgt de prullenbak het. Een knop die even om moest, maar ik gooi het toch echt daad werkelijk nu weg. Ach elke hinder moet je nemen en er zullen vast nog wel meer aankomen.
Verder merkte ik na het opstarten van vast voedsel dat ik veel minder vocht binnen kreeg wat zich uitte in het niet naar de wc kunnen gaan en dan wel het plassen dat goed gaat, maar de ontlasting.
Men, wat deed me dat zeer en als je dacht te moeten kwam er maar een inieminie iets! Sorry voor het onsmakelijk onderwerp ;). Per direct dacht ik al van oeps dat drinken moet ik toch beter gaan doen, want het was gewoon droog. Drinken gaat nu wel beter maar ik vind het nog steeds moeilijk. Nu heb ik thuis een groot glas waar 2 glazen in passen dus zonder dat ik het door heb gaat dat al beter en als ik ergens heen ga heb ik altijd wel een flesje in me tas zitten. Ik kom al gauw aan 1,5 liter nu en de rest krijg je wel aan andere dingen binnen dat komt wel. Koud water wilde in het begin niet, maar dat gaat nu gelukkig een stuk beter ik hou daar gewoon ontzettend van maar  dat viel steeds verkeerd.
Het enige wat ik nog niet weer geprobeerd heb is vla dat viel zo als een klomp in me maag na de operatie dat ik dat nog steeds vermijd.. meestal hou ik het bij kwark. We zullen dat binnenkort ook maar weer eens proberen.
Na het opstarten van het vaste voedsel vorige week ben ik weer gaan sporten op dit moment nog voor de wii wat op een licht programma boksen, want ik voelde het toch nog wel overal. Zumba heb ik nog maar even uitgesloten. Als straks met lichaam het weer toe laat om zware dingen te doen ga ik toch ook maar weer naar de sportschool voor de krachttraining, ik vind het dan wel niet zo leuk, maar wat moet dat moet zeggen we dan maar. Die spierballen komen er niet vanzelf ;) ik merkte sowieso dat me kracht wat minder wordt nu ik niet veel meer aan patiënten/bewoners loop te "trekken" en te verleggen enz enz. dus die spierballen wil ik wel graag terug.
Tot nu toe gaat dat sporten wel goed, ik merk wel dat het de ene keer makkelijker gaat als de andere keer vooral als ik moe ben en een drukke dag heb gehad dan kun je me bijna opvegen haha. & je krijgt ook op de kalander te zien hoe goed het ging.. nou ene keer goed andere keer great of geen enkel woord oeps.. nou ja nog even doorzetten en dan kan ik hopelijk weer een vol en inspannender programma doen.
Daarnaast ben ik vorige week weer op de fiets gestapt sinds de operatie niet meer gedaan het zonnetje scheen dus ik dacht let's go. Toen ik bij me ouders aan kwam had ik er 7km erop zitten. Haha hoezo om weggetjes gemaakt ik ben namelijk lekker door het park hier heen gefietst en even over de begraafplaats heen geweest om dierbaren te bezoeken die hier liggen. Zo kom je dan wel aan je kilometers en daarna nog weer terug weg ik dacht ik ga gewoon rechtstreeks is 5km. Maar ik bedacht me toch en ben weer via een andere route door het park heen gegaan en langs de sportvelden dus weer 7 km. Nou ik heb het de volgende dag gemerkt ik was kapot me zitbeentjes deden zeer haha
Ik had het in elk geval gedaan die hele dag wat rustig aan gedaan nog wel even weer gebokst op de wii maar verder niks, want de volgende dag moest ik weer werken!
Tja, het leek wel een eerste schooldag ik was donderdag waarschijnlijk al zo met vrijdag bezig na het ontbijt wat er wel in bleef zitten heb ik na elke maaltijd wel een mondje gebraakt. Ik baalde er zo ontzettend van.. maar ik was dan ook echt zenuwachtig en waarom? omdat ik zelf weer wilde werken haha.
Ik verveelde met thuis op ten duur en de muren kwamen wel een beetje op mij af dus ik heb me werk gemaild ik wil wel weer graag werken, maar dan wel halve ochtenden. Dit was prima. Ik zou 2 dagen werken maar i.v.m. hemelvaart viel er 1 dagje af dus bleef er 1 dagje over.
En lieve lieve mensen, maak jullie aub niet gelijk bezorgd zo snel alweer. Na 3/4 week mag je weer rustig dingen oppakken op geleide van je eigen lichaam.
Zoals misschien mensen weten werk in de zorg in het ziekenhuis als invaller op verschillende afdelingen bij ziekte, tekorten ect ect. Nou werk ik op de dagbehandeling en op de verpleegafdeling.
De verpleegafdeling is op dit moment nog helemaal niet aan de orde, omdat ik daar gewoon nog niet aan toe ben en ik überhaupt nog niet mag zwaar tillen en mensen die mij kennen weten dat ik niet zo snel nee zal zeggen, alleen als ik het aan de lijve heb ondervonden dat het echt niet gaat.
In goed overleg werk ik eerst op therapeutische basis op de dagbehandeling of te wel 3 uurtjes per dag in de ochtend van 9-12u en ik moet zeggen dit vind ik prima! Ik was echt na die eerste dag kapot op me werk heb ik ook paracetamol nodig gehad wat gelijk de pijn gelukkig wegnam, omdat ik al eigenlijk weer teveel deed (vond ik wel meevallen), maar zeker weten dat het kwam door het voor over buigen terwijl ik eerst netjes door de knieën was gegaan om wat op te schrijven. Je merkt toch wel ook al doe je het maar 1 momentje dat je wel moet blijven nadenken erover.. nou ja goeie leer voor de volgende werkdag dat ik gewoon rustig aan moet doen.
Maandag had ik ook weer een werk dag dit ging een stuk makkelijk. Ik ging even een kopje thee halen, maar daar bleef het niet bij er was net een patiënt terug na een route operatie & uitslaapkamer dus deze werd gelijk aan mij overgedragen. Gelijk daar maar de papieren van klaargemaakt.
En toen kwam het mooiste ik maakte me alweer druk om de papieren of die wel waren ingeleverd we stonden met 3 man op deze dienst (vast collega, ik als overstaande & stagiare) geen van de 3 hadden ze aangeraakt dus ik zei nou dan kijk ik zo wel even waarop me collega zei nee jij blijft hier even rustig zitten en ik ga daar wel even naar kijken! haha wat denkt iedereen toch goed om mij (gelukkig!) tjah stil zitten zal nooit in me zitten en ik wil niemand tot last zijn zeker niet als ik niet veel mag.
Ik lunch altijd nog even met de collega's mee na me werkochtendje. En toen kregen we het over mijn rijstwafels haha dat ik daar weer mee aan kwam. Tjah, op dit moment valt dit het beste (broodje heb ik ook al geprobeerd geroosterd wil ook, prima maar dit blijft nog even zelden ). Toen werd mij ook de vraag gesteld je kan toch wel weer meer eten dan dit en vind je dit wel genoeg.
Op die eerste vraag heb ik geen antwoord dat is per persoon verschillend ik ga er wel vanuit dat ik straks gewoon 1 broodje (of vervanging)  kan eten bij zowel het ontbijt als lunch en misschien wel een broodje extra. Helaas is dat voor iedereen anders dus ik moet straks gewoon kijken waar mijn schip strand.
Het tweede hoe gek het ook klinkt op dit moment vind ik dit voldoende ik weet niet anders nu... als ik meer eet krijg ik buikpijn en dan ben je net een kind als je buikpijn krijgt voelt dat niet goed dus je blijft daarvoor. Als ik eet voel ik precies aan wanneer dat moment is dus nee ik vind dit niet te weinig. Ik kan extra van mijn eten genieten en daar ben ik al heel blij om daar maakt het een stuk makkelijker van! Ook denk ik vaak wauw ik heb heel veel gehad en dan kijk ik erna en denk ik dit is ja net niks, maar ik ben vol dus het is goed. Ik vind het allemaal meer nog bizar hoe het werkt dan dat ik het erg vindt ;)
Na mijn werkochtendje & de lunch ben ik nog even naar het poolbureau gelopen die mij uitleent aan afdelingen en daar nog even mee gesproken. En afgesproken dat ik eerst halve ochtenden blijf werken op dit moment waarschijnlijk 2 dagen in de week. & dat ik sowieso na het bezoek aan de chirurg laat weten wat ik weer allemaal mag doen. Dit had ik al doorgeven, maar ze wilde het ook graag weten na aanleiding van het gesprek met de chirurg.  Het is in elk geval allemaal heel goed geregeld, waar ik me eerst nog zorgen over maakt voor de operatie over geld en werk ect. is er nu een stukje rust ontstaan gelukkig.
Zoals je leest gaat het heel goed met mij, op een paar on gemakjes na! Na de operatie ging ik elke dag op de weegschaal daar ben ik mee gestopt af en toe tussendoor erop staan doe ik wel eens nog, maar ik merkte dat er zoveel verschil tussen zat tussen de ene en de andere dag en zelfs het einde van de week dat ik dood ongelukkig van werd omdat je bang bent dat je iets verkeerds doet en het uiteindelijk meevalt. Na mijn lichte obstipatie en het overgaan op vast voedsel ben ik iets aangekomen, maar dat was qua lichaam niet te zien daar gaan de cm's gewoon wel door. Zo zie je maar weer cm's doen ook heel veel in plaats van kilo's al moet mij dit wel vaak vertelt worden op dit moment. Dan kijk ik naar de weegschaal en roep ik weer nou hoe kan dit nou en zegt me vader cm's meten... ach het komt vanzelf goed het gaat niet te snel niet te langzaam op dit tempo kan me lichaam rustig wennen aan de veranderingen. En dit was me ook al gezegd bij de opnamegesprek door de verpleegkundige het zal misschien niet altijd heel snel gaan, maar je kan op precies dezelfde plek uitkomen als elk andere die een andere operatie heeft gedaan dus daar hou ik me ook erg aan vast.
We gaan rustig zo door en we zullen zien waar we terecht komen, ik ben tevreden in elk geval!
Fijne dag mensen!

Liefs Mandy

Frustaties maar bovenal veel probeersels

Hallo lieve mensen,

Een beetje koningsdag goed door gekomen? De tv uitzending ik heb ik maar even gekeken ik miste toch al gauw de oud hollandse wandeltochtjes, maar goed het moest een keer een nieuw jasje krijgen, maar of dit het goede jasje is.. haha gelukkig verschillen meningen hierover!
Ook al zit ik in mijn vloeibare periode ik heb heerlijk ouderwets van een tompouce genoten en nee niet de koek maar wel het fondant en het spul er tussen en o wat was dat goddelijk.. tjah ik begin smaken steeds meer te waarderen helemaal, omdat dat echt moet tijdens z'n vloeibare periode.
Is het makkelijk vol te houden? Ja, maar leuk is anders.......... de eerste week was makkelijk vol te houden, maar daarna komt toch meer en meer het besef dat je dit nog 2 weken moet volhouden (nu dus nog 1 week)  en ik dus niet alles door de blender ga gooien! Want zeg nou zelf een haring? Nee, heb je ooit een dierentuin programma gezien met gepureerd vis.. wel te verstaan met alles er nog op en aan maar stel je voor dat je alleen de haring al zou gaan pureren.. jakkiebah mij niet gezien die staat op het lijstje om te eten als ik weer iets vast mag eten! Ik kan me nu al verheugen op a.s. zondag dan gaan we voor Moederdag chinees halen en mag ik eindelijk vast voedsel eten! En wel te verstaan normaal eten en niet denken bij elk hapje okee dit moet zo fijn gemalen worden dat je al zat wordt van het kauwen......
Ja lieve mensen ik zit niet stil en probeer natuurlijk wel gewoon te genieten nu van mijn eten nog 1 week te gaan we gaan ervoor:
Hier wat tips voor mensen die ook nog het vloeibare dieet nog door moeten, nee het is niet altijd even een gezonde keuze maar dit zal straks hierna veel minder of niet gebruikt worden, maar er moet wel smaak aanzitten en 4 of 5 hapjes ervan dan zit ik vol kan ik je vertellen....
Gebakken aardappels: Pureren met een beetje mayo + frites kruiden!
Kip: Met kip-kerrie saus pureren of zoetzure saus
Sla: Wordt bijna een groente smoothie.. dus die drink je zo op Sla met tomaat (beetje zout+peper erop), komkommer & slasaus. (en ipv slasaus kun je ook appelmoes doen of iets anders yoghurt dressing ect wees creatief)
Visstickes met ravigottesaus, zoetzure saus met gehaktballetjes van mora.

En verder waar ik versteld van stond en waar ik 2 dagen van heb gegeten is taco's vooral het gehakt met de saus was zeer lekker en ja 1 taco er doorheen gepurreerd, tomaat er door, komkommer erdoor en pureren maar.
Ik krijg duidelijk mijn voorkeur qua eten op dit moment, maar voornamelijk de gouden tip is breng het goed op smaak met kruiden of sausjes... want anders is het een ware straf om het te eten in principe kun je alles pureren, maar de smaken verdwijnen soms als sneeuw voor de zon.
Overdag eet ik wisselend griesmeel of brinta als ontbijt en als lunch of tomatencremé soep of champignonsoep van unox.. echt de gewone groente soep vond ik niet lekker.
1 er mag dus geen vermicelli in want dat wordt anders lijm... en 2 ooit dat vlees als kleine korrels opgegeten in een bouillon nou nee niet mijn favoriet.
Verder ben ik de 2e week ben ik ook zachte dingen gaan proberen wat zo fijn gepureerd is als je het nog maar in je mond hebt kroepoek smelt weg, zacht gekookt eitje en om toch een beetje variatie erin te houden. En verder mijn favoriet huzarensalade gepureerd.

En verder wat ik vaak tussendoor doe is fruit smoothies maken met alleen maar fruit en wat zuivel of wat appelsap/jus d orange heerlijk, ik kan er steeds meer aan wennen dat je verschillende soorten fruit door elkaar kan husselen. 
Al met al lijkt het makkelijk vol te houden, maar ik verlang toch wel echt naar het kauwen.
Vandaag een druk dagje gehad gezellig met mijn vader en zusje naar een handbalwedstrijd geweest van oranje dit keer de heren normaal ga ik naar de dames, maar naar wat overhalen dat ik dit een keer moest gezien hebben toch maar mee.. nou ik vind de dames toch leuker om naar te kijken qua spel qua verschijning is het bij de heren natuurlijk leuker ;) ;) ;)
Tjah nee ik heb niet gepureerd eten meegenomen in een bakje ik heb gezellig meegegeten bij de burgerking en ik kan je vertellen wat was dat goddelijk en nu denk je huh maar je moest vloeibaar heb je het laten pureren het antwoord is Nee er mankeert me niks aan mijn tanden.....  Ik had een jr whopper king deal wat bestaat uit een kleine hamburger met een klein zakje friet + drinken met prik.
Zoals sommige weten of al dan niet ik mag dus geen prik hebben ja in een kleine hoeveelheid af en toe, maar in mijn vloeibare periode waag ik me er sowieso niet aan en ik mis het nog totaal niet.
Nou een klein hamburger heb ik ontleed tot 1 kant van het broodje met de rest tot zover in kleine hapjes opgegeten en voor ik het doorslikte wel 1000x voor me gevoel erop gekauwt tot het net als gepureerd eten eruit zag ik heb het natuurlijk niet laten controleren dat zou te onsmakelijk zijn ;) in totaal nog een paar inimienie frietjes erbij gezocht en ik was vol hartstikke vol.... ik was zo verbaasd want moet je na gaan dat je normaal wel 2 normale whoppers op kan! En lekker goedkoop want je hebt zn deal al voor 3euro dus als je eens ongezond wilt doen dan kan het nog goedkoop.  Nou ik kan er niet om heen me maag is zeker weten verkleind als ik het nog niet geloofde ;) ;)
Wat ik wel merk is dat je veel meer met het eten bezig bent dus meer waardeert, want je kan dus maar heel weinig op dus je moet er extra van genieten.
Toen ik daarna met mijn vader en zusje in de auto zat was ik toch wel bezorgd, want ik had natuurlijk wel heel goed gekauwd en verder dan dat het heeel fijn was kon ik ook niet.... maar toch stelde ik de vraag kan mijn maag nog open scheuren.. ik was daarna toch wel veelste bang dat de nietjes eruit zouden vliegen.. maar dat was ook niet gebeurd met de vloeibare dus waarom zou dat wel met dit zijn. Tjah, waar een mens zich wel niet druk om kan maken als je toch weer iets anders gaat proberen.
En voor mensen commentaar willen gaan geven je bent niet wijs of wat dan ook je mag het uiten, maar weet ook dat ik daar niet altijd op zit te wachten! Ik ben van de week aardig sjaggie geweest, omdat bij alles wat ik op facebook zet ik altijd wel iets lees dat ik denk van over wie hebben we het nou het is mijn eigen lichaam. En ik krijg bijna het gevoel dat ik bij alles wat ik schrijf of voel eerst moet nadenken over wat zullen anderen dan wel niet zeggen zal ik het toch maar weer verwijderen. Misschien maak ik andere keuzes als anderen en ga ik iets sneller dan anderen of gaat het anders dan anderen geen mens is gelijk en het zal ook niet allemaal bij iedereen gelijk gaan...... gelukkig maar...
Tjah, als je, je aangesproken voelt sorry! Maar ik weet ook dat dit bij het traject hoort dat niet iedereen het met mij eens zal zijn op welke manier ik het aanpak en deze blog is om te uiten hoe ik het meemaak en zo maak ik dit mee..... ;)
Over naar het verder blog verslag... :)
Op de terug weg was ik toch wel aardig kapot en merkte ik dat het toch allemaal wel heel veel was op 1 dag.. ik kon me vader en zusje amper bijhouden met het lopen ik loop zeg maar op 5km/pu en me zusje en vader voor mijn gevoel wel 20km/pu. Ik sjokte er in elk geval, maar wat achteraan was toch wat vermoeid van de auto rit naar Almere... haha
Op terug weg lag ik dan ook bijna te slapen, maar me lichaam was wel moe maar me hoofd nog lange na niet.. Thuis aangekomen was ik ook wel weer de oude en heb ik de wedstrijd FC groningen - PEC Zwolle gekeken. Nee ik ben totaal geen voetbalfan maar dit moest ik toch even meemaken en wat een klasse de beker is mee naar huis!! :) :)
Nu zit ik dan eindelijk boven heerlijk rustig op bed met wat pijn in de buik vooral op de streek waar de wondjes zitten over beter gezegd bijna de littekens (waar overigens de huisarts zeeeeer over te spreken was) dus toch een teken dat ik teveel heb gedaan lekker uitrusten nu dus.
Ik kon het alleen niet laten om nog even snel een blog berichtje te typen, want er zijn nu toch echt al 2 week weer om! En wauwww wat een geweldig nieuws, want eindelijk mogen die vervelende kousen weer uit in het begin vond ik het niet erg.. maar op ten duur zaten ze te wijd, zakte ze nog meer af, weer ophijsen.... vandaag voor de lange autorit sowieso nog even aan gelaten, maar nu zeg ik ze toch echt gedag!!!
Nou lieve mensen een fijne week gewenst.. ojaa het belangrijkste de weegschaal -1,3kg iets minder als vorige week maar ik mag niet klagen nu ik weer wat begin te eten ;)

 Liefs Mandy

P. S.: Verschillende reacties op me blog gehad ook vanuit andere richtingen en niet iedereen is het even eens met de keuzes door dit blog en of ik niet bang ben om te dumpen. Het antwoord is Nee, met een sleeve is de kans vrijwel klein dat dit gebeurt en ik heb het tijdens de pre al meegemaakt en weet dat ik van een glas prik of heeel veel suikers dit wel kan verwachten tuurlijk kan het een keer gebeuren maar dat wil niet zeggen dat dit altijd op hetzelfde is :)  Wees gerust mensen ik heb het boekje voor naar het vloeibare bijna in me kop zitten om gezonde keuzes te maken voor zover dit nog niet bekend was vanuit de dietist en als jullie denken dat ik weer terug wil naar het begin waar ik begon heb je het mis. Dit is nog maar het vloeibare de echte weg moet nog komen en het te blijven volhouden terug naar het pre dieet menu zeg maar. iedereen maakt andere keuzes wat ik al zei geen mens is gelijk! Tips en adviezen kun je geven maar de grond in trappen is een andere kant van het verhaal :) want anders zou ik dit niet moeten plaatsen als ik er niet tegen kon :) 

De start van een nieuw leven...

Hallo lieve mensen,

Het is alweer een week geleden dat ik zondagmiddag vertrok naar het ziekenhuis wat vliegt de tijd!
Soms kan ik het nog niet bevatten dat de operatie achter de rug is, maar daar wordt ik door me lichaam dan wel duidelijk op gewezen (helaas...).
Toen ik vorige week in het ziekenhuis aankwam werden alle gegevens nog eens weer naar gekeken, de bloeddruk gemeten (te hoog... hoe kan dat nou ;) ) en werd ik voor de laatste keer gewogen en dat betekende ook gelijk mijn start gewicht voor mijn reis. Na mijn pré dieet was ik inmiddels al 3,9 kg lichter! Dat zegt natuurlijk nog niet dat mijn lever kleiner was geworden, maar dat was ik tenminste kwijt.
Hierna kreeg ik eten aangeboden op de afdeling, maar ik ging gezellig nog even mee naar beneden me ouders moesten nog inchecken in het Ronald Mcdonalds Huis, want hoe gek het ook klinkt met mijn 23 jarige leeftijd ben ik nog kind! haha en ik voel me soms al zo oud.........
Daar even rondgekeken en wat een perfect iets helemaal voor kinderen die langdurig ziek zijn en de familie dan dichtbij hebben speelplekjes voor de kinderen, 2 ruime woonkamers, een keuken voorzien van alle gemakken & ruime slaapkamers. Mijn ouders kregen een wat kleinere kamer, omdat ze niet zo lang bleven nou ik vond hem alsnog heel groot! Goed geregeld in elk geval.
Daarna gingen we eten in het restaurant van het ziekenhuis en dat was toch echt de laatste maaltijd voor de operatie, maar ook daarna zou ik 3 week niks vast meer eten. Dus ik heb nog 1 keer genoten van iets lekkers of te wel heel klein beetje patat, frikandel en een berg sla, want nee ik vergat niet dat ik in me pré dieet zat en wel iets goeds wou doen.
Daarna weer lekker naar boven en met mijn ouders gekletst en mijn kamergenoot. Ik lag op een 4-persoonskamer, maar zeker de eerste nacht zouden we alleen blijven tenzij er spoed zou komen natuurlijk.
Me ouders vertrokken natuurlijk en ik heb nog zeker tot 1.00u met mijn kamergenoot gepraat, de zuster kwam al of we op schoolkamp waren, helaas had ze geen kampvuur voor ons...........
's nachts heb ik weinig geslapen dat kwam vooral door het andere bed en elk geluidje hoorde ik, dus lekker muziek liggen luisteren ach en ik wordt toch wel in slaap gemaakt.
Rond 8uur kwam de broeder, ja eerste keer blijven in het ziekenhuis en gelijk een broeder haha!
Weer de bloeddruk meten en dit was nu goed (hoezo raar lichaam..) ik moest tegen half 10 mij gaan omkleden, want de operatie stond om kwart voor 11 gepland dan was ik mooi op tijd klaar.
Tegen half 10 ik in de charmantste kleding ooit, een operatie jasje (met knopen voor kunnen ze hem zo open ratsen....gelukkig slaap ik ;) ), een pantybroekje van hun & om het af te maken 2 mooie kousen tegen trombose. Al met al gelijk weer een jogingbroek aan gedaan, want zo gaan we niet over de afdeling. Alsof we het hadden getimed kwam gelijk de broeder om me aan het vernevelen te zetten en zeker van belang met mijn luchtwegaandoening dus we gingen dit keurig doen.
En dan is het 10u en is het wachten een andere zuster kwam me afsluiten van het vernevelen en ik vroeg nog even of ik naar het koffie zitje mocht, want me ouders zaten daar.
Nou als je zenuwachtig wil worden moet je die erbij hebben... hoe laat wordt je geholpen? Kwart voor 11. o neee hoor dan mag je niet meer weg je kan elk moment opgehaald worden en dan zijn we je kwijt.. mogen me ouders wel hier komen? Doe dat maar jullie zijn toch beide nog niet geopereerd.
Het lijkt nu niet zo opgewonden, maar als je de zuster hoorde praten dan krijg je toch wel de kriebels. Gelukkig was dit snel weer weg, want hoe gek het ook klinkt ik ben verder niet zenuwachtig geweest ik vond het allemaal zeer spannend meer eigenlijk niet..
Uiteindelijk gingen we om half 11 die kant op en toen dacht ik al van dat wordt geen kwart voor 11 operatie.. want ze kunnen niet heksen eerst nog die kant op en dan ook nog een infuus.
Mijn verwachting klopte toen ik een infuus had gekregen (pijnlijk.. en zat ook nog tegen een klepje aan) en alle toeters en bellen op en om had lag ik te wachten en dat duurde zeker tot 11u toen kwam de anesthesie langs (die ik toevallig ook op de poli had gesproken, wat een geluk zn lieve vrouw had ik dat gevonden en hoopte dat ze er zou zijn) helaas vertelde die dat het nog even kon duren het liep op de operatiekamer wat uit.. tja balen natuurlijk..
Ik had de tranen in mijn ogen staan af en toe, want ik wilde het gewoon achter de rug hebben zien hoe het naar de operatie gaat of het goed zou gaan of juist slecht alle vragen speelden door me hoofd en op dat moment kun je alleen maar wachten en hopen.
Tegen half 12 kwamen de chirurgen Drs Emous & Dr Jutte langs om zich voor te stellen en of ik nog vragen had. Daarbij werd ook gelijk de belangrijkste vraag gesteld of ik nog steeds voor de Sleeve wilde gaan en of dit natuurlijk mijn eigen keus was.
Daarna werd ik weer voor korte duur alleen gelaten en kwam eigenlijk direct de anesthesie en anesthesie medewerker me ophalen. Toen nog even weer in de gang wachten op het dweilen en poetsen van de operatiekamer.
Uiteindelijk binnen mocht ik overstappen op de operatietafel en moest er zo op liggen dat ik het gevoel zou hebben dat ik er net als een glijbaan vanaf zou glijden.. haha.
En dan lig je er armen aan beide kant gespreid bijna open bloot, nou vooruit ik had een dekentje over maar dat was ook alles mee gezegd als ik zou slapen zou dat snel verdwijnen. Gelukkig waren daar al gauw de lieve zorgzame mensen om mij af te leiden, want blijkbaar was ik toch zelfs gespannender dan ik zelf merkte. Eerst alles even door nemen of alles er is (wat fijn dat ik zelf vlakbij de operatiekamers werk dus alles en iedereen zo kon aanwijzen wat ze deden haha het heeft zo zijn voordelen zullen we maar zegggen) en toen was daar het moment dat ik in slaap werd gebracht.
Een beetje over vakantie praten en een zonnig strand, daar moest ik maar van dromen ik kan je vertellen ik droomde niet en op het moment dat ze zeiden slaap lekker dacht ik alleen laat me alsjeblieft maar gewoon weer wakker maken.
Ik zal rond half 1 klaar zijn geweest, want toen werden mijn ouders gebeld dus al met al snel gegaan en zonder complicaties.
Toen ik op de uitslaapkamer lag heb ik even flink gehuild alle spanningen kwamen los, maar ik kon er ook niet omheen dat ik geholpen was, want wat een pijn aan me maag. Ik kreeg snel wat voor de pijn en toen werd ik ook rustiger. Wat een hel daarna werd ik natuurlijk misselijk als de pest waarschijnlijk een reactie op de morfine, maar achteraf kan dit ook zijn van bloed in me maag.
Braakneiging wat zeer doet en dan komt er ook nog niks ik baalde echt uiteindelijk kreeg ik was voor de misselijkheid, maar omdat het infuus alleen loopt als ik me hand in een bepaalde stand hield liep dit moeizaam in en ik begreep wel dat ze het er graag in wilde hebben, maar als je in slaap valt probeer dan je hand maar zo te houden!! Al met al zat dat erin kreeg ik weer pijn tja toch nog maar even weer blijven.... en de tijd vliegt voorbij ik vond niks meer erg al hadden ze me daar de hele nacht laten liggen ik had nergens behoefte aan. Toen ik uiteindelijk weg mocht naar de afdeling kwam toevallig de anesthesie net langs en ik had even oogcontact dus kwam ze even aan me bed. Ik had nog de kracht om te zeggen het gaat nu goed en toen moesten ze het van de uitslaapkamer overnemen, want voelde ik me lamlendig.
Uiteindelijk kwam ik om half 4 op de afdeling terug en kwamen om kwart voor 4 mijn ouders die waren nog niet gebeld, want de verpleging kon mijn kamergenootje ook al weer ophalen.
Gelijk naar de wc toe, ik mocht alleen als ik niet duizelig was anders moest het op een po naast bed. Ik denk dat stukje red ik wel wat wankel op de been en toch soms wat draaierig op de wc en weer terug. Wat een onderneming opvliegers van hier tot tokio en daarna kwam me er toch een vlaag misselijkheid. Me vader zei kan ik dit gewoon weggooien. Nee ze willen het graag zien haha verpleegkundige was ik zelfs nog in het bed steeds, ik lette overal op en wilde alles zelf doen.
Toen het bezoekuur om 17u afgelopen was gingen me ouders weg en kwamen de artsen nog even langs die me geopereerd hadden om te vertellen dat alles goed was gegaan.
Uiteindelijk heb ik nog een paar keer gebraakt en toen het 20u was kwam er niks meer, maar wel de braakneigingen net als op de uitslaapkamer.. kak begon het weer ik hield het niet wat zich uitte in huilen ik voelde echt me net weer een kind die hulpeloos daar lag.. snel wat pijnstilling en tja daar werd ik weer draaierig en suf van. Tegen 22u heb ik gevraagd voor iets voor de misselijkheid werd me op het hart gedrukt dat als het moet komen het komt en dit alleen het gevoel zou wegnemen. Dat begreep ik natuurlijk, maar dat gevoel wilde ik juist weg hebben dan voelde ik me in elk geval een stuk aangenamer.Tegen 23u de laatste keer er wat uitgegooid, maar nog maar een iniminie beetje bloed dus het zou nu wel klaar zijn voor de zekerheid wel 2 bakjes gekregen.
Toen ben ik in slaap gevallen tot 1uur toen kregen we er een kamergenootje erbij.. gezellig..... helaas was dit een oud echtpaar die geen rekening hield dat wij wilden slapen en toen ik hoorde dat het wel 2uur zou duren voor die man werd opgehaald baalde ik goed. Ik en me kamergenootje zaten even op de mobiel dat mocht volgens de zuster niet we moesten slapen.. uuh dacht ik wil je die man dan ook de mond snoeren?? Maar goed, me ogen werden al zwaarder en ben uiteindelijk in slaap gevallen tot half 3 toen werd de man opgehaald door 2 mensen die ook niet stil deden... alsof het de normaalste zaak van de wereld is om in het ziekenhuis 's nachts gewoon kabaal te maken..
Daarna heb ik tot 5uur geslapen en was ik klaar wakker ik had natuurlijk al voldoende geslapen vanaf de operatie. Me infuus was toen ook leeg en heb ik gelijk maar gevraagd of ik vanaf nu alleen naar de wc mocht en dat mocht dat was een startsein van okee uit bed en zoveel mogelijk!
Tussen 6/7u kwam ze weer voor controles alles keurig volgens het boekje en gelijk de pijnmedicatie gevraagd, want ik begon het weer wat te voelen.
Rond 8u ben ik aan de wandel gegaan over de afdeling even de weegschaal bezocht en met de broeder gepraat. Daarna weer richting de kamer op rand van bed gezeten en toen weer in de stoel. Ik had me bed in elk geval lang genoeg gezien vond ik wel weer.
Tegen 9u kwam daar het eten of te wel ik mocht alleen eerst een kopje thee.... en als dat goed viel dan wat anders en dat was tegen 10u een bakje vla die viel als een bom in mijn maag dus heb ik lang overgedaan om 12u was die wel een keer op.
De zaalarts kwam nog even samen met de 1 van de artsen van de dag ervoor ze troffen mij natuurlijk in een stoel aan vonden ze fijn om te zien en als het allemaal zo door zou gaan mocht ik naar huis!
Ik zou om 11u richting het koffiezitje gaan, want het was immers geen bezoekuur, maar iedereen hadt bezoek op mijn kamer en werden niet weggestuurd dus ik heb me ouders opgewacht bij de liften en zijn samen terug gelopen. Ik liep toen nog wel als een oud wijf al, want het begon toch wel vermoeiend te worden ik had iets teveel verspild aan me ochtend marathon.... ;) ;)
Vrijwel direct daarna kwam de broeder tot de conclusie dat ik al genoeg had gedronken en als ik naar huis wilde dit mocht na de uitleg. Dat laat je, je natuurlijk geen 2x zeggen dus om 12u vertrok ik naar huis. Eerst nog even naar me ouders hun onderkomen konden in hun nog even eten en daarna naar huis. Het ziekenhuis ben ik doorgerold in een rolstoel, maar buiten heb ik alles weer gelopen hoezo flink zijn.... opgejaagd voelen door auto's misschien toch niet zn goed idee.
De terugweg heb ik niks van vernomen geen kussentjes nodig gehad ben voor drachten in slaap gevallen bij groningen even wakker en toen vlakbij huis weer wakker.. dus al met al een goede rit.
Thuis aangekomen gelijk op de bank liggen en toen ik daar tot rust kwam begon ik weer met me jankmoment men.. de tranen waren nog niet op. Me maag deed me zeer en ik vond het niet meer zo leuk.. breng me maar terug zei ik laten ze het maar weer herstellen het is leuk geweest me vader moest me er echt even door heen slepen. Daarna ben ik in slaap gevallen. Helaas vielen de paracetamol de eerste dagen mij verkeerd en was al gauw overgestapt op zetpillen, maar ook het eten viel zwaar. 1x dinsdag nog gebraakt & dag erna 's ochtends nog even en vanaf toen ging het goed.
Het is nog steeds een gekke gewaarwording drinken gaat super, maar vooral het avondeten als ik 5 mini hapjes eet ben ik vol, hoezo weer wennen aan het eten?? En dan is het natuurlijk allemaal gepureerd dus dat vind ik dan ook weer niet zo heel bijzonder moet het echt van de smaakjes hebben die er bovenuit komen.
Al met al mag ik niet echt klagen meer al heb ik natuurlijk ook mijn terugslag dagen helaas. De nachten zijn ook erg wisselend de eerste 2 nachten eigenlijk vrijwel doorgeslapen en daarna 2 nachten dat ik echt steeds wakker werd van de pijn of van kousen die zo strak gingen zitten dat ik dacht nu ben ik me benen kwijt.. allemaal kleine onzin dingen. Op me buik slapen gaat gelukkig wel vanaf de 2e nacht thuis zo kom ik gelukkig wel aan mijn uurtje ik lig meestal tussen 22/23u op bed waarna ik tussen 8/9u wakker ben.. haha zo krijg je een ritme.
Woensdag ben ik nog even mee geweest naar handbal even wat anders, want nee stil zitten kan ik niet dan maar stil op een bank zitten een wedstrijd te kijken net als dat je voor de tv zou doen.
Vanaf vrijdag slikte ik mijn pijnstillers niet meer (ik nam al niet zoveel 500mg per x door zetpillen en dat om de 5/6u) en dat ging aardig goed tot gistermiddag. Sowieso had ik gisteren een baaldag ik voelde me niet lekker ik was de hele week al benauwd en gisteren werd ik verkouden.. steeds de temperatuur al in de gaten houden. 's middags heb ik weer geslapen terwijl ik dat al zeker 2 dagen niet kon dan moest ik gewoon lekker bank hangen dan voelde ik me al een stuk uitgeruster en ik werd wakker na mijn middagdutje met wat licht aanwezige pijn dus ik paracetamol 500mg genomen en de pijn trok wat weg me zusje zei ga je mee geld halen ben je er even uit heb ik gedaan. Toen kwam het eten me ouders ging lekker kroketten enz eten en ik kon het mijn kipje doen ik had het er echt even moeilijk mee ik gunde het hun en ze moesten het ook niet laten om mij. Maar dan komt wel het besef dat je echt nog 2 weken lang alleen maar vloeibaar mag eten. Serieus ik heb ook aan heel veel dingen geen behoefte, maar dit klonk toch wel lekker. Doordat ik al wat pijn had en me druk maakte en niet op het eten lette, maar gewoon wat ging eten deed het natuurlijk nog meer zeer. En mijn voornaamste probleem is dat ik niet kan boeren op commando, maar sowieso is dit al moeilijk dus me maag ging alleen maar meer pijn doen. Ik had ook geen eens trek in hun eten toen ik het zag maar ik had me al te druk gemaakt.. dus gestressd eten was hier prima aan de orde. Ik wou niks zeggen zei zelfs tegen me vader laat me, maar gewoon met rust ik kon het allemaal even niet meer verwerken. Tranen liep over me wangen en dan ben je ook nog eens verkouden dus dat kwam er ook nog uit. Voelde me maar wat lamlendig en goed ziek... na een half uurtje heb ik toen maar een toetje gegeten. Daarna ben ik naar boven gegaan om te douchen, toen ben ik op mijn bed beland voor zeker een half uur wat voelde dat goed even helemaal niks me lichaam was gewoon te moe om iets te doen en ik baalde alleen maar omdat ik zo graag wil alles gewoon wil doen, maar dit niet kan...... frustratie ten top in elk geval. Daarna heerlijk onder de douche gekropen en in pyjama beneden voor de tv gaan hangen toen ging het al een stuk beterder, maar dit was niet de gelukkigste dag en ik wist ook dat ik deze terugval zeker nog wel een keer kon verwachten je lichaam krijgt toch weinig energie en is ook bezig met het afvallen.. inmiddels zijn de weegschaal en ik weer vriendjes geworden en ben ik 4,6kg kwijt!!
Nu gaat het natuurlijk wel heel snel, omdat ik niet veel eet maar alleen het avondeten eet ik niet veel de rest krijg ik wel binnen in variatie van pap, vla, smoothies en vocht. We gaan langzaam zo verder met een opgeheven hoofd. Vannacht heb ik weer goed geslapen en bijgetankt werd helaas wakker met hoofdpijn, maar goed dat zal alle spanningen nog wel met elkaar zijn.
Ik ben blij dat het achter de rug is en dat ik het gedaan heb, maar had het toch graag allemaal alweer wat sneller willen zien gaan dan het gaat..... ;) ;)
Nou lieve mensen een hele fijne zondag & morgen een prachtige koningsdag gewenst, helaas met wat minder mooi weer voor nu maar je weet maar nooit!!

Liefs Mandy



 
  

Bijna, bijna, bijna...........

 

Hallo lieve mensen,

Morgen is het dan zover de dag van de operatie! Wat is de tijd snel gegaan.. eerlijk gezegd kan ik het nog steeds niet goed bevatten.
De zenuwen zijn nog ver weg, maar o wat vind ik het spannend vooral voor het onbekende hoe zal het gaan en dan nog niet eens zo zeer naar de operatie, maar vooral morgen!
Als ik naar mijn vader kijk weet ik dat het allemaal goed kan gaan, maar ik ben niet gek en weet ook dat het niet goed kan gaan. Ik hou mezelf voor ogen dat het gewoon goed gaat net als de andere operaties die ik heb gehad en toen had ik nooit problemen. Maar toch.... het kan altijd anders zijn.
Haha en ik ben ook niet blind in mijn werk al heb je 100 operaties gehad het kan een keer tegenvallen. Ik blijf in elk geval positief en hoop dat ik gewoon net zo wakker wordt als altijd en ik niet in bed ben te houden ;) ;) ;)
Nu het bijna morgen is denk ik alleen, maar van kunnen we niet nog een weekje wachten?? Klinkt gek als je bedenkt dat je eerst juist zit te wachten op een operatie datum...
Ik verbaas me nog steeds over de volgorde waar in ze werken of beter gezegd geen.... ik vind het af en toe nog steeds raar dat sommige zo geholpen worden en andere nog steeds zo lang moeten wachten.. helaas! Het zal vast iets te maken hebben met welke operatie en niet te vergeten de o zo fijne zorgverzekerings, want hoe het ook went of keert hun krijgen steeds meer regie in de ziekenhuizen jammer genoeg....
Ik ben in elk geval goed het pré dieet doorgekomen vooral de eerste 2 dagen waren het zwaarst ondanks ik nooit zoveel at overdag en alleen het avondeten meestal dit weer inhaalde. Het probleem was dan ook vooral in de avonduurtjes te vinden ondanks dat ik zuivel at om een uur of 20.00u bleef ik honger houden en nee daar viel niet meer op te slapen helaas.. dus dan maar een crackertje extra. De rest van de week heb ik me er keurig aangehouden en was het een stuk simpeler ook, omdat je weet waar je het voor doet! :)
De 2e week had ik wat meer moeite, maar dat kwam meer door 3! etentjes die nog gepland stonden & ik ging gewoon mee. Zoals mijn vader zei je kunt er nu wel niet heen gaan, maar straks moet je dit ook weer gewoon kunnen en lekker van genieten.
Maar o wat wordt je creatief het 1e etentje was op een babyshower van me nicht Ilona die haar 2e prinsesje verwacht o zo leuk natuurlijk! We gingen pizza eten mijn menu voor de avond bestond uit (nee geen salade....) een half geroosterd broodje, een halve pizza & een ijsje. Het slechste of noem beter gezegd, maar het pijnlijkste was een glaasje cassis... een hele week had ik niks aan suiker gehad en bammmmm dit viel toch een beetje verkeerd ik gaf de pizza de schuld, maar dat was het niet... ik dumpte gewoon gigantisch op de suiker.. oeps..... ik voelde me koud en dan weer warm de trillingen sloegen toe en het huilen stond me nader dan het lachen.. wat kan je avond dan worden verpest zeg.. heb het goed volgehouden ik dacht eerst dat ik griep ofzo kreeg en 's avonds ben ik dan ook met dubbele dekens in bed gaan liggen.. de hele nacht beste vriendjes geweest met de wc... en de volgende ochtend het aan me vader uitgelegd en die kwam dus met het dumping verhaal en daarna heb ik medegedeeld: ik vind dit niet meer leuk als dit ook zo is na de operatie hoeft dit voor mij niet meer... ik zat er gewoon echt even doorheen! Nou ja goeie leer voor de volgende keer.. ik heb er zeker 3 dagen last van gehad!?!
De dag dat het weer wat beter ging had ik weer een etentje hoezo strakke planning.. dit was een uitje met de poolers (oproepkrachten) van me werk. Nou 1 ding scheelt ik heb weinig gegeten 's avonds! We hadden een soort van high tea gebeuren wat niet goed was uitgelegd dus je verwacht steeds nog een gewone maaltijd.. nou ja gelukkig voor mij was dit dus geen groot probleem en heb ik bij thuis komst nog maar een broodje gegeten en me zuivel. Hele avond vermaakt met thee en water dus lekker reinigen me lichaam ;)
Het moeilijkste was donderdags een etentje met de dagbehandeling oogheelkunde 1 van mijn vaste afdelingen waar ik inval. We gingen eten bij een een restaurant waar je niet zo 1,2,3 naar toe zal gaan, maar ik het geluk dat ik mee mocht! Deze avond bestond uit 5 gangen menu's (ik zal de foto's nog even uploaden dan zullen ze op mijn blog te zien zijn; op de computer versie), maar o wat was dit heerlijk! We kregen allemaal super kleine gerechtjes, ik heb gewoon die avond genoten en niks geweigerd gewoon gezellig mee eten eigenlijk mijn 2e laatste echte maaltijd! Hoe weinig je ook eet na een avond ben je wel vol en ik natuurlijk helemaal, want het was niet veel, maar in de laatste 2 week at ik ook niet veel natuurlijk ;) Ook hier dacht ik een glaasje rivella wel te kunnen nemen.. na een half glaasje de rest weggeven, omdat ik buikpijn voelde op komen.. ging het toch bijna weer verkeerd... haha, maar dit was gelukkig zo weer weg..  Ik heb in elk geval een geweldig en heerlijk avondje gehad!
Het is nu ook niet te bevatten dat ik ruim 2 weken pré dieet erop heb zitten het is zo snel gegaan vooral de 2e week natuurlijk, tjah hoe moeilijk het ook was ik had het allemaal niet willen missen! Het is een goede voorbereiding op na de operatie, omdat ook dan ik creatief moet zijn en ook niet altijd alles op zal kunnen hebben & nee ik ga niet blijven hangen bij de voorgerechten, omdat het kleiner is ik geniet nu al meer van het eten dat zal ik dan juist nog meer.
Je waardeert nu echt steeds meer de smaken en gister proefde ik een heel klein stukje van het eten van mijn ouders en toen zei ik wauwwww heerlijk.. me zusje keek me aan, waarop ik antwoord gaf ik denk dat ik nu alles wel lekker vind haha ik had dan ook enorme trek ;) ;) ;)
Nou lieve mensen ik laat het voor nu hierbij en hoop van de week te kunnen vertellen hoe het gegaan is en hoe ik het heb bleefd..
Nu nog lekker even rustig aan en dan vanmiddag op naar het MCL om daar te slapen & dan morgen mijn nieuwe leven van start te zien gaan.........

Liefs Mandy

En we gaan van start!

Hallo lieve mensen,


Na alle afspraken is het dan nu toch echt van start gegaan en ben ik van start gegaan met de echt weg naar de operatie!
Donderdag 2 april heb ik het verlossende telefoontje gekregen haha terwijl ik er even niet meer aandacht, want naar mate de tijd verstreek dacht ik het word toch pas mei.....
Gelukkig voor mij is het al veel sneller & wordt maandag 20 april de dag en dat voelt al zo snel op dit moment is het namelijk nog iets minder als 2 week!
Ik vind het moeilijk te geloven dat het al zo snel is en denk elke dag maar weer het duurt nog zolang, maar de tijd vliegt voorbij... (gelukkig ;) )
Aan de telefoon werd gelijk vertelt dat ik zo spoedig mogelijk mocht beginnen met het pré dieet, dan komt het besef ook van okee... het is toch wel veeeel sneller dan verwacht!
Dat betekent dat ik veeeel minder mag eten dan normaal, maar ook als het ware echt moet gaan crashen.. moeilijk!
De eerste dagen gingen me wel makkelijk af een krackertje extra 's avonds en verder heeeeeel veeeeel water! Zelfs dingen afslaan op het werk is niet zo moeilijk deed ik al wel eens maar nu echt alles.
Alleen de paasdagen waren wat moeilijker iets extra's genuttigd maar goed dat stond ik zelf toe en qua avondeten gingen we beide dagen gourmetten heel veel groente & fruit gegeten en tussendoor vlees  & hoe lief van mijn ouders & zusje ze hadden alleen mager vlees gekocht & vis! Dus zo moeilijk was het niet om me erg aan te houden.. super super super lief!
1e paasdag nog naar de bios geweest naar bloed, zweet & tranen super mooie film van een hele bijzondere man met af en toe wel tranen in me ogen (zal ook vast door de hormonale kant extra worden geholpen ;) ) & hee waar je normaal een bak popcorn eet was dit nu niet het geval natuurlijk ik heb wel geteld 3 m&m's zoiets gehad ik zat aan de buitenkant en me zusje had de zak tussen haar en me vader gezet en tussen ons in stond een fles water 3x raden wie er het meest water heeft gedronken hahahahah ;) ;) het scheelde ook weer dat we geen pauze hadden dus je werd niet voor de 2e keer verleid door al dat lekkers, want toiletbezoekjes doen we niet aan tijdens de film!!
Al met al een hele goede leer alvast voor na de operatie sowieso vind ik bioscopen zonder pauze velen mallen leuker als bioscopen met pauze.. dus dan maar iets verder rijden.
De paasdagen zijn daarbij afgesloten en ik kan weer lekker strak aan het pré menu houden...
We gaan vol goede moed verder met het pré dieet en gaan nog lekker ff crashen met ook nog etentjes in deze week (het komt niet helemaal gelegen haha ;) ) maar goed bewuste keuzes maken is ook een vak en ik zal die drempel straks nog wel vaker tegen komen!!
Nog 13 dagen te gaan het aftellen is begonnen............................................

Liefs Mandy

Kriebels, helikopters en meeeeeer info!

Hallo lieve lezers,

Brrrrr... naar mate het dichterbij komt knijp ik hem toch wel steeds een beetje meer! Niet omdat ik er geen zin meer in heb maar voor het onbekende wat staat me te wachten, hoe zal het gaan verlopen en zeker niet onbelangrijk wanneer zal het gebeuren! Het komt nu toch steeds wel dichterbij en elke dag kijk ik op mijn telefoon ben ik al gebeld. Een gemiste oproep onbekend nummer.. zal wel niet dan hadden ze vast de voicemail ingesproken. We wachten maar rustig af maar de zenuwen worden toch wel meer.
Verder moest ik naar aanleiding van de vorige afspraak met de chirurg wat ontlasting richting het ziekenhuis sturen om te testen op het helicobacter bacterie.... of te wel hoe ik ze noem helikopertjes haha soms moet je er toch iets leuk van maken denk ik maar zo.
Helaas zijn deze helikoptertjes toch bij mij neer geland met als gevolg een antibioticakuur en nee helaas geen 1 pilletje maar 3 stuks maar liefst en dat 2 keer per dag!! 2 antibiotica's en 1 maagbeschermer en ik ben blij dat ik dit gehad heb ik voel me namelijk een stuk beter........ wie had dat gedacht haha ik ben even goed gereinigd ik moest dit 7 dagen slikken en net woensdag morgen mee klaar nu moet ik nog een jaar lang een maagbeschermer slikken.
Maar wat houden deze "helikopertjes" nou eigenlijk in helicobacter pylori is een bacterie in het slijmvlies van de maagwand. Wonder boven wonder kan dit dus overleven in een zuur milieu van de maag. Onderstaande symptomen kun je hebben bij deze bacterie.

• pijn in de bovenbuik;
• brandend maagzuur;
• oprispingen (opboeren, waarbij de maaginhoud tot in de keel kan komen);
• een opgeblazen gevoel;
• misselijkheid;
• braken;
• gauw een vol gevoel na het eten.

Veel mensen dragen dit bij zich maar weten daar niks van en vernemen er niks van. Ik behoorde ook aan deze groep alleen nu ik het weet denk ik soms wel okee.. tja daar had ik wel eens last van, maar goed wie heeft er niet vaker wel eens last van de maag..... soms... ;)
Dit word gelukkig voor die tijd onderzocht want mocht de maag natuurlijk open gemaakt worden heb je meer risico's dat je infectie krijgt die je niet wil hebben ect ect. dus gelukkig nu en niet achteraf en ach een pilletje per dag extra slikken maakt ook niet uit anders had ik de maagbeschermer sowieso min. 3 maanden moeten slikken!

Vandaag zijn we ook weer een stapje dichterbij de operatie en vandaag heb ik dan wel de laatste echte informatie gekregen door middel van een 2e voorlichting!
Deze middag van 2 uur stond in het tekenen van 3 sprekers; de verpleegkundig specialist, de psycholoog en de diëtist die ieder vertellen wat je nou kan verwachten voor en na de operatie.
We kregen eerst het verhaal van de verpleegkundig specialist te horen wat zei voor werk doet maar ook even een herhaling van de stof wat houd nou de operatie van de 3 verschillende opties in die het MCL aanbied ook werd vertelt hoe de operatie wordt uitgevoerd en waar je last van kunt hebben na de operatie.
Daarnaast  stond het deze dag veel in het  van de complicaties die zich voor kunnen doen, want tjah net als vele andere operaties heeft ook deze operatie kans op complicaties.

• Trombose
• Wondinfectie
• Buikvliesontsteking
• Perforatie
• Obstipatie
• Overlijden (komt niet heel veel voor, 0,1% in de afgelopen 5 jaar )
• Longontsteking
• Bloeding

En misschien wel het belangrijkste de "dumpings" hier zou ik niet veel last van moeten krijgen, omdat ik een sleeve krijg, maar daar is niet mee gezegd dat ik het niet kan krijgen de tijd zal het leren.
Je hebt 2 soorten "dumpings" dit is onderverdeeld in vroege en late klachten.
Vroege houdt in dat voedsel in te grote brokken in de dunne darm terechtkomt. Normaal gesproken wordt voedsel in de maag goed fijngemalen en gekneed. Vervolgens wordt het in kleine porties tegelijk doorgegeven aan de dunne darm. Vroege dumpingklachten ontstaan dus als de maag het voedsel niet goed fijnmaalt. Ook een slecht werkende sluitspier, die te veel voedsel ineens doorlaat naar de dunne darm, kan de oorzaak zijn van deze klachten.
Vooral in de sluitspier zit bij mij het voordeel, dit blijft bij mij namelijk allemaal intact alleen de maag wordt goed aangepakt ;) dit heeft als voordeel dat het niet in 1x doorgaat naar de darmen, maar nog even tijd heeft.
Late houdt in dat normaal gesproken het voedsel ongeveer twee tot drie uur in de maag blijft waar het wordt fijngemalen en gekneed. Het wordt vervolgens in kleine porties afgegeven aan de dunne darm die op dat moment klaar is voor de voedselbrokken. Late dumpingklachten ontstaan omdat de dunne darm nog niet 'klaar' is voor deze voedselbrij. De voedselbrokken zijn te groot en komen veel sneller in de darm dan normaal. De benodigde spijsverteringssappen (galvloeistof en sappen van de alvleesklier) zijn dan nog niet voldoende in de dunne darm aangekomen.
Je kunt hier van beide verschillende klachten hebben en voor iedereen is dit ongelijk en door welk eten dit word veroorzaakt is ook per persoon verschillend! Zelfs per dag.. lastig allemaal maar hopelijk heb ik er dus geen last van.
Verder kun ik natuurlijk ook andere complicaties krijgen op lange termijn:

• Vitamine tekort
• Lage bloedsuikers
• Maagzuurklachten
• Maagzweer
• Obstructie
• Galstenen
• Overtollig huid
• Haarverlies

Dit laatste komt natuurlijk ook wel bij meerdere mensen voor, maar door het snelle afvallen kan mijn hele huishouden even van de leg zijn... maar goed dat heb ik er graag voor over en het komt vanzelf weer goed al zal het soms tijd nodig hebben en misschien wat hulpmiddelen.
Dat was eigenlijk wel het belangrijkste wat de verpleegkundige specialist te vertellen had.

Daarna was het woord aan de psycholoog daar kan ik voor nu heel kort op zijn in het kort werd verteld wat voor problemen je kunt krijgen op het psychologisch gebied, want nu word er vaak naar je gekeken omdat je dik bent, maar hoe vind je het straks als je niet meer zo op de voorgrond bent. Je rol in het leven word ineens heel anders. Maar wat als je lichaam wel verandert maar je hoofd niet... of wat als je een relatie hebt en die loopt op de klippen omdat je ineens slank bent! (ja, geloof het of niet dit gebeurt echt!) Hier wordt meer ingegaan in het natraject wat je na de operatie moet volgen.

Tot slot was de diëtiste aan het woord deze legde uit wat het pré dieet in houdt, want ja ik moet nog voor de aller aller laatste keer op dieet en geen dieet waar je vrolijk van wordt want je gaat echt even crashen! Puur om een kwab van je lever kleiner te maken zodat ze makkelijker bij je maag kunnen. Dit houdt in dat ik vet arm en suikerarm moet eten, maar ook eiwitrijk moet eten. Mijn dagmenu's zien er dan 3 week zo uit:
Ontbijt:
1 knäckebröd of 1 snee brood of 1 volkoren beschuit
Besmeerd met (dieet) halvarine
Belegd met magere vleeswaren of 20+ kaas

In de loop van de ochtend
Thee of koffie zonder suiker

Lunch
1 snee bruin- of volkorenbrood
Besmeerd met (dieet) halvarine
Belegd met magere vleeswaren of 20+ kaas

In de loop van de middag
Thee of koffie zonder suiker

Warme maaltijd
50 gram mager vlees, vis, kip, vleesvervanger of ei
1 opscheplepel groente
1 kleine aardappel

In de loop van de avond
Thee of koffie zonder suiker.

Op zich niet al te moeilijk voor mij.. behalve het avond eten! Tja, ik at op ten duur al te weinig, maar mocht dit nu blijven doen van de diëtiste i.v.m. het weinig eten wat ik straks nog maar op kan.
Verder zul je denken geen tussendoortjes??? Nee, tenminste ik moet per dag 0,5l magere zuivel producten en 2 stuks fruit. Die kun je dan lekker verspreiden op die plekken en 2L drinken zonder suiker moet ik hier naast nog drinken. Verder als ik trek heb mag ik wel iets eten zoals een crackertje met iets magers, maar het liefst natuurlijk niet! Dus we gaan dit gewoon proberen vol te houden!

Verder werd uitgelegd hoe de vloeibare periode eruit ziet, dit omdat ik straks 3 weken me maagje rust moet geven om te kunnen herstellen en rust te gunnen dat hij niet veel werk hoeft te doen. Daarna mag je weer langzaam vast voedsel proberen, uiteindelijk zal ik weer meer kunnen eten als het pré dieet! Hier ga ik nu verder niet op in, dit laat ik een andere keer vast en zeker nog aanbod komen als ik er echt meebezig ben!

Na de operatie is het vooral van belang dat ik niet meer tegelijk eet en drink om de maag niet meer te laten oprekken. Geen koolzuurhoudende drankjes drinken een keer kan geen kwaad, maar ook hiermee kun je, je maag oprekken dus beter van niet!! Goed kauwen...... haha en kleine porties er wordt aangeraden om een kleiner bord te pakken en kinderbestek. Ik weet nog niet of ik dit laatste doe een kleiner bord kan natuurlijk wel.
De tijd zal het leren hoe ik het, het prettigste ondervind en kijk er erg naar uit!
10 maart heb ik de laatste afspraak op mijn programma staan voor de operatie en daarna is het wachten op een datum.. Maar stiekem hoop ik dat ze morgen nog bellen hihi dat zou toch een mooi verjaardagskadotje zijn want zaterdag mag ik mijn 23e verjaardag alweer vieren!
Ik wens jullie alvast een fijn weekend & Tot snel!

Liefs Mandy