Stap in.. de sneltrein vertrekt!

Hallo lieve lezers,

Mijn 2e blog  en wat kreeg ik een lieve reacties op mijn eerste blog dit doet mij veel goed!
Heb je deze niet gelezen kijk dan even verder op mijn blog dan vind je hem wel. 
Natuurlijk is dit ook een punt om dan door te zetten met je blog al zou ik het ook doen zonder jullie lieve berichtjes!
Het voelt zo goed om alles gewoon van je af te typen, schrijven deed ik altijd wel maar dit wil ik gewoon delen met jullie en met lotgenootjes.
Op dit moment lijkt het alsof ik in een sneltrein ben gestapt en deze snel op de goede bestemming aankomt. Vorige week zat ik nog vol zenuwen bij de screening vandaag kwam al de brief met de afspraken! Wauw het kan natuurlijk niet snel genoeg gaan maar zo snel hoeft het nou ook niet.....
De volgende afspraak die om mij staat te wachten bestaat uit 3 onderdelen:

• Afspraak met de chirurg
• Afspraak voor het Medicatie spreekuur
• Afspraak met het PAS

Verder bestaat deze dag ook weer uit wegen & meten en bloed af geven en een potje urine voor de algehele check! Dat wordt weer goed drinken in elk geval voor dat ik hier heen ga ;) ;)

Op dit moment ben ik heel benieuwd weet ik alleen van papieren wat ik bij de afspraken te maken heb maar ben heel benieuwd wat het nou echt inhoud natuurlijk!
 Dit weet ik al:

•  De afspraak met de chirurg
• Welke type operatie wordt het????
• En die keus makkelijker gemaakt dan voor de ander! De arts denkt hier met je mee maar je mag zelf ook een voorkeur uitspreken en samen kom je tot de conclusie wat nou het beste is voor jou.
•  Ik heb keuze uit 3 soorten:
• Gastric bypass
• (maagomleiding) bij een gastric bypass wordt de maag kleiner gemaakt en het spijsverteringskanaal gedeeltelijk omgeleid

     

• Mini gastric bypass 
•  Dit is een variant op de gastric bypass maar heeft een andere maag-darmverbinding

• Gastric sleeve 
• (Maagverkleing) Bij de gastric-sleeve operatie, wordt de buitenbocht van de maag verwijderd, waardoor een kleine buisvormige maag overblijft. Het darmstelsel wordt niet aangepast. Dat betekent dat alles wat je dan eet en drinkt ook wordt opgenomen in het lichaam.

 

•  Dit was een kleine uitleg over welke operaties er nou eigenlijk zijn, heb ik je nou nieuwschierig gemaakt en wil je meer erover weten klik dan op de namen van de operaties dan lees je nog meer wat het nou precies inhoud! Zelf heb ik de keuze gemaakt voor de sleeve dus de maagverkleining dit moet ik natuurlijk nog met de chirurg bespreken, maar naar aanleiding van de 1e voorlichting en ervaring van me vader heb ik dit als voorkeur ook mede omdat dit ook de geschikste is bij een kinderwens. Als dit niet helpt kan altijd later nog dit omgezet worden in een omleiding, maar dan moet er natuurlijk wel een hele goede reden zijn

• Afspraak voor het Medicatie spreekuur
•  Dit lijkt me meer dan genoeg zeggen je medicatie wordt in kaart gebracht dit maakt niet of uit of je het wel of niet gebruikt. Wat dit verder precies inhoudt zal ik na de afspraak wel meer over weten te vertellen.

• Afspraak met het PAS
• Zoals in elk ziekenhuis verzinnen ze overal weer leuke namen voor. PAS staat hiervoor Preoperatief Anesthesiologisch Spreekuur. Of te wel een afspraak met de anesthesie  waarom moeilijk doen als het makkelijk kan!Hier wordt de soort anesthesie met je besproken, gezondheidsvragenlijst bespreken die ik mag invullen, medicatie wordt weer behandeld, gebit gecheckt, familie ziektes behandeld, allergieën en eerdere operaties en  eventueel word een ECG gemaakt.

Niet zo heel spannend vind ik zelf op de chirurg na. Komt misschien ook omdat ik weet wat er gaat gebeuren. Dit is niet de eerste keer dat ik geopereerd wordt en mag vaak aan mijn eigen patiënten vertellen wat er gaat gebeuren. Maar op het moment dat jezelf voor een operatie moet beleef je het toch anders en denk je er toch meer over na... Ik laat het allemaal over me heen komen en zal jullie laten weten hoe ik het heb beleefd in elk geval!
 Verder als ik dit erop heb zitten heb ik nog een 2e voorlichting op 5 maart hierin krijg je de laatste informatie die noodzakelijk is voor de operatie en wordt er ook aandacht geschonken aan het leven na de operatie. Maar hier over later meer als het is geweest.

Volgens mij heb ik voor nu alles opgeschreven wat er komen gaat! Mochten er toch nog vragen zijn stel ze gerust en ik zal proberen er een antwoord op te geven!

 Lieve groetjes Mandy

  

Een strijd

Hallo lieve lezers,

Ik ben Mandy en 22 lentes oud.. of jong hoe je het maar wil zien.
Vorig jaar in 2014 heb ik de stap gemaakt richting operatie gemaakt voor een maagverkleining.
Jaren lang heb ik een gevecht met mezelf tegen de kilo's een moeilijke strijd en zeker een zware strijd.
Vanaf jongs af aan ben ik al te zwaar en helaas is dit niet recht getrokken in de pubertijd zoals ze het hadden verwacht. Jammer maar helaas.
Tuurlijk leer je er mee leven maar naar mate je ouder word begin je, je toch meer zorgen te maken.
Waarom lukt het mij niet om de kilo's kwijt te raken en als ze kwijt zijn waarom komen ze er dan weer 10x sneller terug..
Als je denkt het gaat goed dan moet je ook proberen het vast te houden niet denken okee ik kan het wel 1x overslaan.. nee verdorie daar was weer een terugslag.
En oooo wat is het moeilijk om naar een terugslag het weer op te pakken.. want waar doe je het nou eigenlijk voor als je lichaam toch zijn eigen wil gaat leiden. Die jojo die je helaas niet weg kan gooien als speelgoed je wordt er moedeloos van.
Dan maar weer naar de huisarts want me hormonale huishouden helpt ook niet steeds maar vocht houden door de pil toch maar weer een andere proberen wie weet helpt het.
Steeds meer de angst krijgen hoever zal dit nog gaan wanneer stopt het en wanneer zal ik eindelijk het goede pad vinden.
Bang voor de toekomst die komen gaat je wordt ouder en gaat steeds meer nadenken. Vroeger werd je gepest nee nu word je wel geaccepteerd heb je het gevoel maar toch blijft er in je hoofd ronddwalen ze kijken toch wel naar je met een lach op je gezicht ga je vol goede moed alles aan. Denkend dat het ooit wel goed komt dat de wonderen nog niet de wereld uit gaat.
Bang dat je straks je werk niet meer uit kan voeren, Bang dat je nooit kinderen zult krijgen en ook geen huisje, boompje, beetje volmaakt gevoel. Bang dat het je einde zal betekenen voor alles.
Dan is er nog maar 1 uitweg een uitweg die ik liever niet maakte op deze leeftijd. Je enige optie een operatie. 
Nou is deze keuze niet makkelijk geweest me vader heeft het ook gehad en dat mijn keuze het daar nou makkelijker op maakte nee.. je ziet zoveel veranderingen maar steeds weer komt er in je op.
Nee, je kan het wel allen geef het niet op je bent nog zo jong.
Helaas, het komt niet goed en dat moet je gewoon op ten duur inzien de keuze maken waar je voor weg liep.
Tuurlijk veel gesprekken gehad met me vader tot nachtmerries aan toe omdat ik er gewoon niet aan toe wou.
Uiteindelijk na toch veel nadenken naar me vader toe gegaan wil je wel met mij mee naar de huisarts, ik wil het er toch eens over hebben.
Met zenuwen hierheen in augustus 2014 & wat was de huisarts positief tuurlijk is dit ook wat voor jou en als je ergens hulp bij nodig hebt weet je me te vinden. Wat fijn als je zulke antwoorden krijgt.
Op z'n moment besef je gewoon dat je de juiste stap neemt maar ook een lange weg zult gaan.
En dat vond ik het nog wel het fijnste idee eraan dat het niet de volgende dag al zou gebeuren maar langzaam aan het idee wennen is toch wel fijn.
September 2014 werd ik dan gebeld naar aanleiding van me aanmelding ik mocht op een 1e gesprek komen in oktober wel met gelijk het advies om toch nog eens naar de diëtist te gaan. Sowieso is dit 1 van de eisen dat je een diëtist moest hebben bezocht in de afgelopen 5 jaar dit had ik al maar om alles nog eens op te frissen moest ik hier toch nog eens heen. Geen probleem je doet alles wat ze van je vragen alles om een nieuw leven in te gaan.
Het fijne nu wel is dat je diëtist voornamelijk zich nu richt op wat jij wilt en niet wat hun willen!
Oktober 2014 was mijn 1e gesprek die je hebt met een verpleegkundig specialist. Je gaat alle eisen bij langs of te wel kom ik ervoor in aanmerking dit is al aan de telefoon behandeld maar nu nog eens.
Dit zijn de eisen:

• U bent ouder dan 18 en jonger dan 65 jaar;
• U heeft een BMI (bereken uw BMI):
  • hoger dan 40 of
  • hoger dan 35 mét bijkomende medische klachten (bijv. suikerziekte, hart- en vaatziekten,  gewrichtsproblemen
  • niet hoger dan 40 of 35 met bijkomende klachten,  maar in het verleden was dat wel het geval en u kunt dit aantonen met gegevens van uw arts
• U bent al langer dan vijf jaar te zwaar;
• U heeft serieuze pogingen gedaan om af te vallen en bent daarbij begeleid door een diëtist (niet langer dan vijf jaar geleden);
• U heeft op dit moment geen ernstige eetstoornis;
• U heeft op dit moment geen ernstige psychische problemen zoals een depressie of verslaving;
• U bent niet zwanger;
• U bent bereid zich uitgebreid te laten onderzoeken door een internist, medisch psycholoog en diëtist;
• U bent vastberaden uw eet-en beweegpatroon te veranderen. U bent bereid u daarbij te laten begeleiden door een diëtist, psycholoog en beweegcoach of fysiotherapeut. U verplicht zich om na de operatie deel te nemen aan het leefstijlprogramma en de groepsbijeenkomsten bij te wonen.
• U beheerst de Nederlandse of Engelse taal goed (NT2 niveau B1 vereist): goede communicatie is nl. noodzakelijk om de behandeling en begeleiding veilig uit te voeren;
• U bent bereid verplicht zich tot een jaarlijkse controle gedurende tenminste vijf jaar.

Een hele lijst maar dit zijn ook voornamelijk de eisen van de zorgverzekerings om het te kunnen vergoeden, maar ook eisen vanuit hun om de operatie zo goed mogelijk voor je te laten slagen.
Bij dit gesprek gaan ze ook de formulieren langs die je bij de aanmelding hebt moeten invullen.
De verpleegkundige was erg goed te spreken, maar het ging me allemaal wel te snel toen ze de verschillende operatie's erbij pakte en al een voorkeur uitsprak voor mij wat bij mij het best zou helpen. Ik dacht echt van Hallo? ik moet nog de screening door ect.
Na dit gesprek kreeg ik ook al gelijk een brief thuis naar een paar dagen voor de 1e voorlichting.
Hierin vertellen ze de soorten operaties de voor en nadelen en voor wie welke geschikt is, complicaties ect.
Als je hierna verder wilde met het traject moest je een formulier inleveren dat je verder wilde of juist niet natuurlijk. Dit heb ik natuurlijk gedaan.
Je moest dan ook bloedprikken en urine inleveren dit had ik voor die tijd al gedaan ik was vastbesloten om dit door te zetten.
Hierna moest ik wachten ik moest eerst de afspraken bij de diëtist voltooien en die moest dan een verslag inleveren.
Deze was zeer tevreden en in November 2014 was de laatste keer dat ik hier heen hoefde en heeft ze een verslag opgestuurd.
Tjah, en dan begint pas het echte wachten en ga je een drukke maand in en verwacht je sowieso dat je pas in januari voor de screening moet, maar goed je weet maar nooit!
Ik kreeg in December 2014 wel het telefoontje voor de screening wat betekende dat ik 7 januari voor de screening moest. Wat was ik blij maar goed voor je gevoel duurt z'n maand dan wel lang ook al heb je veel leuke dagen er in zitten.
Na de kerst begonnen de zenuwen dan ook al aardig te komen en na oud en nieuw was dit op zijn top punt.
Bij z'n screening heb je 3 gesprekken met 3 verschillende mensen die elk hun oordeel gaan vellen of je geschikt bent, er klaar voor bent en je het aankunt.
Of te wel:
Een internist --> Ben je lichamelijk in een goede staat. Tja mijn chronische bronchitis staat hier niet in de weg. Voor de rest kon deze niks vinden.Behalve dat de vitamine D wat laag was.. of te wel te weinig zon & te weinig magerine en vis. Zoals de internist zei over het laatste al begrijp ik dat je dit laat staan.. Nou vooruit ik eet sowieso minder vis dan vroeger & de zon is bijna nooit te vinden!
Een diëtist --> Voeding. Verspreid je het eten, drink en eet je niet tegelijk. Dit maakte nu nog niet zoveel uit maar voor na de operatie zeer van belang om niet alles weer op te rekken.
Ook deze was zeer positief en gaf zelfs wat tips hoe ik het na de operatie kon aanpakken maar ook nu.
Een psycholoog --> Okee..eerlijk ik ben nooit tevreden over deze mensen. 2x eerder geweest op jongen leeftijd voor rouwverwerking maar het zijn niet mijn mensen. Maar bij deze moest ik toch terug komen op mijn woorden. Bij de psycholoog moet je vertellen waarom je het wil, hoe het is gekomen ect ect. En ben je er psychisch wel geschikt voor. Ook hier had ik een positief gesprek.

Al met al als je dit leest denk je gelijk die 3x ja heb je in de pocket maar niks is minder waar.
Hoe aardig en positief mensen ook zijn ze kunnen net zo goed 2 gezichten hebben en toch denken van ze is nog zo jong zou ze het zelf niet kunnen.
Gelukkig zou ik die zelfde middag nog gebeld worden maar oooooo wat een hel!!
Zo zenuwachtig ik voor de gesprekken was hoe meer zenuwachtiger ik werd voor de uitslag.
Wat als ik geen ja krijg, dan krijg je die misschien later wel maar goed liever nu dan later.
Z'n middag duurt wel erg lang om 12uur waren papa & ik weer thuis die was mee geweest nou tegen half 4 werd ik pas gebeld.
Al swingend aan de telefoon om mijn zusje te laten weten dat het positief was. Daarna rennends naar boven om me vader het goede nieuws te vertellen en daarna weer naar beneden sprinten om mama ook op de hoogte te stellen.
Haha mijn geluk kon niet meer op en wauw wat was ik blij! Hoe moe ik ook was van de nacht weinig slaap en de afspraken zoveel energie ik had ik leek wel een stuiterballetje!
Eerst maar eens familie op de hoogte stellen voor ik het toch ook maar op facebook melde want niks is rotter om het natuurlijk op facebook te lezen en geen bericht van mijzelf te hebben.
Waarom ik het op facebook heb gezet? Tjah, je wil gewoon niet overal om heen draaien of je verspreken en dan nog eens de vragen te krijgen.
Ik heb hier over nagedacht zou ik het wel niet doen maar voor mij voelde het als iets goeds.
En wauwwww wat een lieve berichtjes me glimlach ging niet van mijn gezicht zo blij was ik.
De nacht daarna heb ik geslapen en had ik zelfs een bom gemist zo moe en uitgeput was ik. 's Ochtends dacht ik van heb ik nou echt een ja gekregen.. en zag ik alle berichtjes weer van de dag ervoor en dit voelde toen weer goed.
Het is nog steeds onwerkelijk dat ik deze stap gezet heb en zeker nog niet klaar ben met mijn stap.
Nu is het wachten op de afspraak met de chirurg en anesthesie over ongeveer 4-6 weken.
Maar 1 ding is zeker 2015 word een jaar om nooit te vergeten!

Lieve groetjes Mandy.