Bijna, bijna, bijna...........

 

Hallo lieve mensen,

Morgen is het dan zover de dag van de operatie! Wat is de tijd snel gegaan.. eerlijk gezegd kan ik het nog steeds niet goed bevatten.
De zenuwen zijn nog ver weg, maar o wat vind ik het spannend vooral voor het onbekende hoe zal het gaan en dan nog niet eens zo zeer naar de operatie, maar vooral morgen!
Als ik naar mijn vader kijk weet ik dat het allemaal goed kan gaan, maar ik ben niet gek en weet ook dat het niet goed kan gaan. Ik hou mezelf voor ogen dat het gewoon goed gaat net als de andere operaties die ik heb gehad en toen had ik nooit problemen. Maar toch.... het kan altijd anders zijn.
Haha en ik ben ook niet blind in mijn werk al heb je 100 operaties gehad het kan een keer tegenvallen. Ik blijf in elk geval positief en hoop dat ik gewoon net zo wakker wordt als altijd en ik niet in bed ben te houden ;) ;) ;)
Nu het bijna morgen is denk ik alleen, maar van kunnen we niet nog een weekje wachten?? Klinkt gek als je bedenkt dat je eerst juist zit te wachten op een operatie datum...
Ik verbaas me nog steeds over de volgorde waar in ze werken of beter gezegd geen.... ik vind het af en toe nog steeds raar dat sommige zo geholpen worden en andere nog steeds zo lang moeten wachten.. helaas! Het zal vast iets te maken hebben met welke operatie en niet te vergeten de o zo fijne zorgverzekerings, want hoe het ook went of keert hun krijgen steeds meer regie in de ziekenhuizen jammer genoeg....
Ik ben in elk geval goed het pré dieet doorgekomen vooral de eerste 2 dagen waren het zwaarst ondanks ik nooit zoveel at overdag en alleen het avondeten meestal dit weer inhaalde. Het probleem was dan ook vooral in de avonduurtjes te vinden ondanks dat ik zuivel at om een uur of 20.00u bleef ik honger houden en nee daar viel niet meer op te slapen helaas.. dus dan maar een crackertje extra. De rest van de week heb ik me er keurig aangehouden en was het een stuk simpeler ook, omdat je weet waar je het voor doet! :)
De 2e week had ik wat meer moeite, maar dat kwam meer door 3! etentjes die nog gepland stonden & ik ging gewoon mee. Zoals mijn vader zei je kunt er nu wel niet heen gaan, maar straks moet je dit ook weer gewoon kunnen en lekker van genieten.
Maar o wat wordt je creatief het 1e etentje was op een babyshower van me nicht Ilona die haar 2e prinsesje verwacht o zo leuk natuurlijk! We gingen pizza eten mijn menu voor de avond bestond uit (nee geen salade....) een half geroosterd broodje, een halve pizza & een ijsje. Het slechste of noem beter gezegd, maar het pijnlijkste was een glaasje cassis... een hele week had ik niks aan suiker gehad en bammmmm dit viel toch een beetje verkeerd ik gaf de pizza de schuld, maar dat was het niet... ik dumpte gewoon gigantisch op de suiker.. oeps..... ik voelde me koud en dan weer warm de trillingen sloegen toe en het huilen stond me nader dan het lachen.. wat kan je avond dan worden verpest zeg.. heb het goed volgehouden ik dacht eerst dat ik griep ofzo kreeg en 's avonds ben ik dan ook met dubbele dekens in bed gaan liggen.. de hele nacht beste vriendjes geweest met de wc... en de volgende ochtend het aan me vader uitgelegd en die kwam dus met het dumping verhaal en daarna heb ik medegedeeld: ik vind dit niet meer leuk als dit ook zo is na de operatie hoeft dit voor mij niet meer... ik zat er gewoon echt even doorheen! Nou ja goeie leer voor de volgende keer.. ik heb er zeker 3 dagen last van gehad!?!
De dag dat het weer wat beter ging had ik weer een etentje hoezo strakke planning.. dit was een uitje met de poolers (oproepkrachten) van me werk. Nou 1 ding scheelt ik heb weinig gegeten 's avonds! We hadden een soort van high tea gebeuren wat niet goed was uitgelegd dus je verwacht steeds nog een gewone maaltijd.. nou ja gelukkig voor mij was dit dus geen groot probleem en heb ik bij thuis komst nog maar een broodje gegeten en me zuivel. Hele avond vermaakt met thee en water dus lekker reinigen me lichaam ;)
Het moeilijkste was donderdags een etentje met de dagbehandeling oogheelkunde 1 van mijn vaste afdelingen waar ik inval. We gingen eten bij een een restaurant waar je niet zo 1,2,3 naar toe zal gaan, maar ik het geluk dat ik mee mocht! Deze avond bestond uit 5 gangen menu's (ik zal de foto's nog even uploaden dan zullen ze op mijn blog te zien zijn; op de computer versie), maar o wat was dit heerlijk! We kregen allemaal super kleine gerechtjes, ik heb gewoon die avond genoten en niks geweigerd gewoon gezellig mee eten eigenlijk mijn 2e laatste echte maaltijd! Hoe weinig je ook eet na een avond ben je wel vol en ik natuurlijk helemaal, want het was niet veel, maar in de laatste 2 week at ik ook niet veel natuurlijk ;) Ook hier dacht ik een glaasje rivella wel te kunnen nemen.. na een half glaasje de rest weggeven, omdat ik buikpijn voelde op komen.. ging het toch bijna weer verkeerd... haha, maar dit was gelukkig zo weer weg..  Ik heb in elk geval een geweldig en heerlijk avondje gehad!
Het is nu ook niet te bevatten dat ik ruim 2 weken pré dieet erop heb zitten het is zo snel gegaan vooral de 2e week natuurlijk, tjah hoe moeilijk het ook was ik had het allemaal niet willen missen! Het is een goede voorbereiding op na de operatie, omdat ook dan ik creatief moet zijn en ook niet altijd alles op zal kunnen hebben & nee ik ga niet blijven hangen bij de voorgerechten, omdat het kleiner is ik geniet nu al meer van het eten dat zal ik dan juist nog meer.
Je waardeert nu echt steeds meer de smaken en gister proefde ik een heel klein stukje van het eten van mijn ouders en toen zei ik wauwwww heerlijk.. me zusje keek me aan, waarop ik antwoord gaf ik denk dat ik nu alles wel lekker vind haha ik had dan ook enorme trek ;) ;) ;)
Nou lieve mensen ik laat het voor nu hierbij en hoop van de week te kunnen vertellen hoe het gegaan is en hoe ik het heb bleefd..
Nu nog lekker even rustig aan en dan vanmiddag op naar het MCL om daar te slapen & dan morgen mijn nieuwe leven van start te zien gaan.........

Liefs Mandy